Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

garrŭlus, a, um, adj. [garrio], chattering, prattling, babbling, prating, talkative, garrulous.

  1. I. Lit. (class., but not in Cic.; cf.: loquax, verbosus): confidentes garrulique et malevoli, Plaut. Curc. 4, 1, 16; Ter. Ad. 4, 4, 15: percontatorem fugito, nam garrulus idem est, Hor. Ep. 1, 18, 69: (Lucilius) Garrulus atque piger scribendi ferre laborem, id. S. 1, 4, 12: garrulus hunc quando consumet cumque: loquaces, Si sapiat, vitet, id. ib. 1, 9, 33: ut hujus infantiae garrulam disciplinam contemneremus, Auct. Her. 2, 11, 16: scientia, id. 3, 3, 6: lingua, Ov. Am. 2, 2, 44: bella verbosi fori, id. Tr. 3, 12, 18: vadimonia, id. Am. 1, 12, 23: hora, time for chatting, Prop. 3 (4), 23, 18.
  2. II. Transf.
    1. A. Of animals or inanimate things: ales (i. e. cornix), Ov. M. 2, 547: perdix, id. ib. 8, 237: hirundo, Verg. G. 4, 307: cicada, Phaedr. 3, 16, 10: noctua in imbre, Plin. 18, 35, 87, § 362: cantus lusciniae, id. 10, 29, 43, § 81: rivus, babbling, murmuring, Ov. F. 2, 316: pinus vento, rustling, Nemes. Ecl. 1, 30: fistula, vocal, Tib. 2, 5, 30; cf. lyra, id. 3, 4, 38: plectra, Mart. 14, 167: sistra, id. 14, 54: anulus in orbe (trochi), id. 14, 169.
    2. B. Of the subjects of talk: gaudent ubi Garrula securi narrare pericula nautae, Juv. 12, 82.