Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. dēsĭdĭa, ae, f. [desideo], a sitting long, remaining in a place.

  1. I. Prop. (rare), Prop. 1, 15, 6.
  2. II. A sitting idle, idleness, inactivity, slothfulness (class.; for syn. cf.: inertia, languor, otium, pax, feriae, justitium, dies fasti, etc., and v. deses): in portum confugere non inertiae neque desidiae, Cic. Brut. 2, 8; so with inertia, id. Sest. 10, 22; with languor, id. Off. 1, 34, 123; id. Tusc. 5, 27, 78; with socordia, Sall. C. 4, 1; with segnities, Suet. Galb. 9 et saep.; opp. industria, Cic. Sest. 48 fin.; opp. agentes, Ov. R. Am. 149 et saep.: corde expelle desidiam tuo, Plaut. Trin. 3, 2, 24: latrocinia desidiae minuendae causa fieri, * Caes. B. G. 6, 23, 6: horridus alter (ductor apium) desidiā, Verg. G. 4, 94: vitanda est improba Siren, Desidia, Hor. S. 2, 3, 15 et saep.
    In plur., Lucr. 5, 48; cf.: vobis desidiae cordi, Verg. A. 9, 615.
    1. B. Of an inanimate subject: ager post longam desidiam laetas segetes affert, lying fallow, Col. 2, 17, 3.

2. dēsīdĭa, ae, f. [desido], a subsiding, retiring (an Appuleian word): maris, Ap. de Mundo, p. 73, 28: sanguinis, id. Dogm. Plat. p. 17, 15.