Lewis & Short

quaesītĭo, ōnis, f. [quaero], a seeking or searching after (post-Aug.).

  1. I. In gen.: Psyche quaesitioni Cupidinis intenta, populos circuibat, App. M. 5, p. 171, 8.
  2. II. In partic., a questioning by torture, the question, inquisition: cum postero ad quaesitionem retraheretur, proripuit se custodibus, Tac. A. 4, 45; Inscr. Bertol. Antiq. Aquilei. p. 300, n. 419.