Lewis & Short

quaerĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [quaero], to seek, search, or look for earnestly (ante-class.).

  1. I. In gen.: hominem inter vivos quaeritamus mortuum, Plaut. Men. 2, 1, 15: defessus sum quaeritando, id. Am. 4, 1, 4; id. Cist. 4, 2, 19: aliquem mari terrāque, id. Poen. prol. 105: te ipsum, Ter. Ad. 2, 4, 2: hospitium ab aliquo, Plaut. Poen. 3, 3, 77: lanā ac telā victum, to earn, Ter. And. 1, 1, 48: multis languoribus peresus essem te quaeritando, Cat. 58, 15.
    Prov.: hujus sermo haud cinerem quaeritat, needs no ashes, i. e. no polishing, Plaut. Mil. 4, 2, 10.
  2. II. In partic., to ask, inquire, or demand earnestly, to wish to know exactly: quid tu id quaeritas? Plaut. Rud. 1, 2, 22; id. Cist. 4, 2, 57; Ter. Eun. 3, 3, 17.