Lewis & Short

proelĭātor (prael-), ōris, m. [proelior], a fighter, warrior, combatant (post-Aug.), Tac. A. 2, 73: proeliator insignis, Just. 15, 4 fin.; in appos.: proeliator miles, Amm. 19, 7, 8: vir, Vulg. Isa. 42, 13.