Lewis & Short

prae-grĕdĭor, gressus, 3, v. dep. n. and a. [gradior] (class.; syn.: praeeo, antecedo).

  1. I. Lit., to go before or in advance, to precede.
          1. (α) With dat.: gregi praegreditur equus, Varr. R. R. 2, 7, 6.
          2. (β) With acc.: praegredi aliquem pedibus, Suet. Tib. 7: non solum nuntios, sed etiam famam adventūs sui, Liv. 28, 1, 6: agmen, id. 36, 31, 7; 37, 6, 4: virum, Just. 24, 3, 4.
          3. (γ) Absol.: alios praegredientes, Cic. Phil. 13, 2, 4.
    1. B. To pass by, go past, pass; with acc.: castra, Liv. 35, 30, 11: fines, Tac. A. 14, 23.
  2. II. Trop., to surpass, excel: aliquem, Sall. Or. ad Caes. 1, 1, 2.