Lewis & Short

gargărīzo (also gargaridio, Varr. ap. Non. 117, 7; v. the letters D and Z: gargarisso, Varr. L. L. 6, § 96 Müll.; M. Aurel. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 4, 6 Mai.), āvi, ātum, 1, v. n. and a., = γαργαρίζω, to gargle, take a gargle, use as a gargle.

  1. I. Lit.: gargarizare iis, quae salivam movent, Cels. 4, 2, 1: aliqua re, id. ib. 4; 6, 10; for which also: ex aliqua re, id. 6, 6, 26; 29: aliquid, Plin. 20, 9, 34, § 87; 20, 17, 73, § 188; 20, 22, 87, § 236 et saep.
  2. II. Transf.: poëmata ejus gargaridians, dices: O Fortuna, o Fors Fortuna! Varr. l. l.