Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word singultire could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

singillātim or singŭlātim (in many MSS. also sigillātim; contr. collat. form singultim), adv. [singuli], one by one, singly (class.): sic singillatim nostrum unusquisque movetur, Lucil. ap. Non. 176, 11: singillatim potius quam generatim atque universe loqui, Cic. Verr. 2, 5, 55, § 143: singillatim de uno quoque genere dicere, id. Inv. 1, 30, 49; Ter. Phorm. 5, 8 (9), 43; Lucr. 2, 153; 4, 105; Caecil. and Cael. ap. Non. 176, 8 sq.; Cic. Mil. 1, 52, 98 and 99; 1, 55, 107; id. Tusc. 5, 33, 94; id. Phil. 2, 36, 92; id. Div. in Caecil. 15, 50; 22, 72; Caes. B. G. 3, 2 Oud. N. cr.; 5, 4; 5, 52; Sall. C. 49, 4; Suet. Aug. 9; id. Claud. 29.

singultim. adv. [from singultus; cf.: furtim, partim, etc.], sobbingly: μετά λυγμοῦ, Hor. S. 1, 6, 56 (others less correctly make it = singulatim, singillatim, singly): lamentabiles questus singultim instrepebat, App. M p. 127, 36.

singultĭo, īre, v. n. [singultus].

  1. I. To hiccup: aut bilem vomunt aut singultiunt, Cels. 5, 26, 19; Plin. 23, 1, 24, § 48; to sob, App. M. 3, p. 133, 40.
    1. * B. Transf., of a hen, to cluck, Col. 8, 11, 15.
  2. * II. Transf., to throb with pleasure: vena, Pers. 6, 72.