Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

inspĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. [inspecio], to look into; to look at, inspect; to consider, contemplate, examine (class.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: intro inspice, Plaut. Bacch. 4, 4, 72: inspicere tanquam in speculum, in vitas omnium, Ter. Ad. 3, 3, 61: cum Romam inspexerit Eos, Ov. F. 4, 389: inspice quid portem, id. Tr. 3, 1, 9: faciem, Juv. 1, 97: ranarum viscera, id. 3, 45: ea est procul inspicientibus natura loci, ut, Just. 4, 1: libros, Plaut. Stich. 3, 2, 1: leges, Cic. Balb. 14, 32: aurum inspicere, ne subruptum siet, to examine whether, Plaut. Aul. prol. 39.
    2. B. In partic.
      1. 1. To look at, inspect a thing with reference to its value, etc.: te hoc orare jussit, Ut sibi liceret inspicere has aedes. Si. Non sunt venales, Plaut. Most. 3, 2, 65: candelabrum, Cic. Verr. 2, 4, 28, § 64; cf.: praedium suum, id. Fam. 9, 7, 2: venalem domum, Suet. Oth. 6: ludorum sumptus, Ov. Tr. 2, 509.
      2. 2. To inspect, examine: morbum, Plaut. Pers. 2, 5, 15: arma, viros, equos, cum cura, Liv. 44, 1, 6: arma militis, Cic. Caecin. 21, 61.
      3. 3. To examine, spy out: domos, Verg. A. 2, 47.
  2. II. Trop., to consider, examine, become acquainted with, comprehend, perceive: res sociorum, to inspect their affairs, examine into their conduct, Liv. 21, 6, 3: aliquem a puero, Cic. Phil. 2, 18, 44: quem diliges ut ego, si ut ego propius inspexeris, Plin. Ep. 4, 15, 3: est aliquis, qui se inspici, aestimari fastidiat, Liv. 6, 41, 2: sententiam mulieris, Plaut. Mil. 2, 1, 51: querelam, Petr. 15: rationes, Plin. Ep. 10, 57, 1: aes alienum, Liv. 6, 27, 8: fidem, Ov. Tr. 1, 5, 26: an possit fieri, Mart. 1, 55, 6: quid expediat, quid deceat, Quint. 11, 1, 8 al.