Harmoni:
- 1. emellan olika subjekt:
harmonia (i musikalisk mening; h-am novimus
ex intervallis sonorum, C.); concentus
(sonorum, actionum, mellan toner, C. de
Off. I. § 145); concentio (C.); consensus,
consensio (hominum; studiorum,
voluntatum – i åsigter, böjelser; naturae – i
naturen); concordia (hominum, vocum;
rerum agendarum); befinna sig i h. med –
consentire, concinere cum alqa re; allt
är der h. omnia sunt inter se apta et
convenientia, C. de Off. I. § 144; störa h-n
concentum turbare (dividere, Hor.).
- 2. h. inom samma subjekt: partium,
convenientia; aequabilitas (universae vitae, in
omni vita, C.); constantia; moderatio (C.
de Sen. I. 1); befinna sig i h. med sig sjelf
sibi constare; det fanns ingen h. hos honom
nihil aequali homini fuit illi (Hor.); totā
vitā a se ipso discrepabat, sibi discors
fuit; (jfr Hor. Ep. I. 1. 99: aestuat et
vitae disconvenit ordine toto; jfr ibdm v.
97).
Kommentera