Stor: i allm. magnus (så s. tantus, ganska s. permagnus, maximus), i yttre och inre mening:

  1. 1. s. till utsträckning l. antal: magnus; grandis; amplus (eg. vid, omfattande); procērus (reslig); ingens, vastus (väldig, bålstor); s. till växten magno, amplo, procero corpore (Su. Tib. 68); s. och tjock vastus; s-t hus domus magna, ampla, (laxa, C. de Off. I. § 139); s. bokstaf grandis litera; s. som ett hus domūs instar; vara lika s. som ngn alicujus magnitudinem aequare; s. gosse l. flicka grandis puer, puella (p. g. cassa dote, Pt.); s. karl jam adultus, jam vir; när jag blir s. cum adolevero l. aetas adoleverit, cum e pueris excessero –; store och små puerique senesque; s. summa penningar magna pecunia; s. förmögenhet amplum l. copiosum patrimonium; magnae facultates; s-a förråd magnae copiae; s-t folk magnus populus, magna natio; s-t följe magnus comitatus; i s-t magnum in modum; handel i s-t mercatura magna et copiosa (C. de Off. I. § 151); staten är en familj i s-t civitas magna quaedam domus est; i det s-a in magnis rebus; i det s-a hela omnino; in summam; universe; in universum.
  2. 2. = hög, mäktig, ansenlig, (förnäm): magnus; amplus; magnificus; s-e och små parvi et ampli (Hor.); summi et infimi (N. Att. 4); et optimus quisque et ceteri; de s-e (i landet) principes (civitatis); vistas i s-a verlden in celebritate versari; s-a verldens seder mores principum l. hominum elegantium; s. herre vir (illustris, nobilis,) princeps, primarius; s-e konung rex magne, maxime!; den s-e guden deus optimus maximus; en s. (= förnäm) vän magnus amicus; s-t embete munus amplum.
  3. 3. i andligt hänseende (= betydande, kraftig, omfattande): magnus; (magnificus; praeclarus); s. man vir magnus, summus; s. själ, karakter magnus animus; summa constantia; s-a gåfvor, s-t snille magnum, praeclarum, eximium, divinum ingenium; s. konung, fältherre magnus rex, imperator; s. filosof magnus, summus philosophus o. s. v.
  4. 4. i allm. om hög grad, att öfversätta med magnus (summus, maximus) l. stundom med superlativ form, t. ex. stor vän l. gynnare af ngn amicissimus, amantissimus, studiosissimus (magnus fautor) alicujus; s. vän af ngt studiosissimus, cupidissimus alicujus rei; vara s. vän af grekisk literatur graecis literis valde delectari; graecarum literarum perstudiosum esse (C. de Sen. 3); s. kännare af grekisk literatur graecarum literarum peritissimus; graecis literis perfectus; s. kritiker vir subtilis judicii; subtilis existimator; min s-e välgörare homo de me optime meritus; vara s. beundrare af ngn alqm magnopere admirari; en s. narr homo stultissimus, stolidissimus; s. fjäsk magnus ardelio (Phdr.); s. stackare homo iners et inutilis (C. de Off. III. 31); s. skurk homo improbissimus, sceleratissimus; begå ett s-t fel, en s. dumhet vehementer, turpiter peccare.
  5. 5. stor i egna ögon = stolt, inbilsk (stor på det): sibi magnus l. placens; de se bene existimans seque diligens (C. l. c.); inflatus opinionibus; (arrogans, fastidiosus); s. i orden verbis magnificus; gloriosus; sui ostentator l. jactator; s-a ord magna l. magnifica verba (reges atque tetrarchas, omnia magna loquens, Hor.); verborum vanitas, magnificentia; göra sig s. se jactare.
  1. (Kommentera) Kommentera
Ordboken drivs helt ideellt. Donera valfri summa med Payson!