Oredig:

1. 1. om saker: confusus; perturbatus; conturbatus (ita confusa est oratio, ita perturbata, ut – rebus – obscuritatem et tenebras afferat, C. de Or. III. § 50); implicatus; o-a räkningar, affärer rationes conturbatae, rei familiaris perturbatio.
2. 2. om personer: confusus (animus; animo); turbatus (mens); o. talare orator inconditus, confusus, incompositus (T.); vara o. (= ej hafva full sans) mentis turbatae, emotae esse (Sen.), alienatae mentis esse (L.; Su. Aug. 99).

1. Kommentera

• ...
• ordsvall
• ordsvammel
• ordtvist
• ordvexla
• ordvexling
• ordvrängare
• ordvrängning
• ordväljare
• oreda
• oredig
• oredighet
• oredigt
• oredlig
• oredlighet
• oredligt
• oregelbunden
• oregelmessig
• oregelbundenhet
• oregelbundet
• oregerlig
• ...