Ironi: ironīa (εἰρωνεία; bella i., C. Brut. 293); ironia dissimulantiaque (C. de Or. II. § 270); dissimulatio (quum alia dicuntur ac sentias, ibdm § 269; alia dicentis ac significantis dissimulatio, ibdm § 203; dissimulatio, quam Graeci εἰρωνείαν vocant, C. Ac. II. 15); bitter i. acerba ironia.

  1. (Kommentera) Kommentera
 Ordboken drivs helt ideellt. Donera valfri summa med Payson!