Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

percēdo, cessi, ĕre, v. a.: cedit, cessit, percedit, percessit, Not. Tir. p. 17.

per-cĕlĕber, bris, bre, adj., very famous, very celebrated or distinguished: templum vetustate et religione percelebre, Mel. 2, 3, 4.

per-cĕlĕbro, āvi, ātum, 1, v. a., to practise a thing very frequently.

  1. I. In gen. (post-class.): ut exercerent, ut gererent, ut percelebrarent haec mala, Arn. 2, 43.
  2. II. In partic., to pronounce frequently, to have often in one’s mouth (class.): de quā muliere plurimi versus totā Siciliā percelebrantur, Cic. Verr. 2, 5, 31, § 81: pervulgata et percelebrata sermonibus res est, id. Cael. 29, 69.

per-cĕler, celĕris, adj., very quick or swift: interitus, Cic. Cael. 24, 58.
Adv.: percĕlerĭter, very quickly, very soon, Cic. Fam. 6, 12, 3.

per-cello, cŭli, culsum, 3 (perculsi for perculi, Amm. 17, 8, 4; 25, 8, 13), v. a. [cf.: procella, celer], to beat down, throw down; to overturn, upset (class.; syn.: percutio, deicio).

  1. I. Lit.: ventus Cercius plaustrum oneratum percellit, Cato ap. Gell. 2, 22, 29; cf.: vento perculsam ratem, Afran. ap. Fest. p. 273 Müll. (Com. Rel. p. 154 fin. Rib.): magnas quercus, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 194 Vahl.): abietem, Varr. ap. Non. 152, 11: alii adnutatalii percellit pedem, Naev. ap. Isid. Orig. 1, 25 (Com. Rel. p. 17 Rib.): perii! perculit me prope, Plaut. Pers. 5, 2, 28; Ter. Eun. 2, 3, 87: radicibus arborum, Plin. 18, 34, 77, § 334: Mars communis saepe spoliantem jam et exsultantem evertit et perculit ab abjecto, Cic. Mil. 21, 56: eos Martis vis perculit, id. Marc. 6, 17.
    Prov.: Perii, plaustrum perculi! I’ve upset my cart, i. e. I’ve done for myself, Plaut. Ep. 4, 2, 22.
    1. B. Transf., to strike, smite, hit: fetiali Postumius genu femur perculit, Liv. 9, 10 fin.; cf. id. 9, 11, 11: aliquem cuspide, Ov. Am. 2, 9, 7; 1, 7, 32.
      Poet.: vox repens perculit urbem, struck, reached, Val. Fl. 2, 91.
  2. II. Trop.
    1. A. To cast down, overthrow, ruin, destroy: adulescentiam perculisse atque afflixisse, Cic. Cael. 32, 80; id. Cat. 2, 1, 2; id. Leg. 3, 8, 24: rem publicam, Tac. A. 2, 39: aliquem, Suet. Tib. 55.
    2. B. To strike with consternation, to deject, daunt, dispirit, discourage, dishearten: haec te vox non perculit? non perturbavit? Cic. Verr. 2, 3, 57, § 132: timore perculsi membra, Lucr. 5, 1223: civitates atrocibus edictis, Tac. H. 1, 53; Flor. 1, 10, 2: animos (timor), Val. Fl. 4, 651.
    3. C. To urge on, excite, impel: volucres perculsae corda tuā vi, Lucr. 1, 13: aliquem ad turpitudinem, App. Mag. p. 281.
      Perf.: perculit, in a neutr. signif., for perculsus est, Flor. 3, 10, 8.

per-censĕo, ŭi, 2, v. a., to go through or over a thing.

  1. I. Lit., to count over, reckon up, enumerate: inveniendi locos, Cic. Part. 36, 127: gentes, Liv. 33, 32; 10, 36, 15: numerum legionum, Tac. A. 4, 4: res Caesaris, Plin. 7, 26, 27, § 99.
  2. II. Transf.
    1. A. In gen., to survey, view; lit. and trop., to review, examine: manipulos, Varr. R. R. 1, 50, 1: orationes, Liv. 32, 21: captivos, id. 6, 25: omnia vultu, Sil. 6, 648: orationem acri subtilique ingenio, Gell. 7, 3, 10.
    2. B. To go over, travel through: Thessaliam, Liv. 34, 52: totum orbem, Ov. M. 2, 335: signa, id. F. 3, 109.

percensĭo, ōnis, f. [percenseo], a going over, a survey, review, Front. Orat. Ep. 3 Mai.

percepta, ōrum, n. plur., v. percipio, P. a. fin.

perceptī̆bĭlis, e [percipio].

      1. 1. Perceptible, Cassiod. Hist. Eccl. 5, 20.
      2. 2. Participating in any thing, Boëth. Dial. in Porphyr. 1, 20.

perceptĭo, ōnis, f. [percipio], a taking, receiving; a gathering in, collecting.

  1. I. Lit., Ambros. in Luc. 4, 15: frugum fruetuumque reliquorum, Cic. Off. 2, 3, 12: fructuum, Col. 1, 3, 2.
  2. II. Trop., perception, comprehension (cf.: notio, cognitio): animi perceptiones, notions, ideas, Cic. Ac. 2, 7, 22: cognitio aut perceptio, aut si verbum e verbo volumus comprehensio, quam κατάληψιν illi vocant, id. ib. 2, 6, 17.

perceptor, ōris, m. [percipio], a receiver, imbiber (late Lat.): sapientiae, Aug. Soliloq. 1, 1 fin.

perceptus, a, um, Part. and P. a., from percipio.

percernis, e, adj. [per-cerno], easily visible, Inscr. Fabr. p. 615, n. 127.

per-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3 (old form of the pluperf. percepset for percepisset, Poët. ap. Cic. Off. 3, 26, 98; v. Trag. Rel. p. 207 Rib.), v. a. [capio], to take wholly, to seize entirely (cf. occupo).

  1. I. Lit.
    1. A. To take possession of, to seize, occupy: mihi horror misero membra percipit dictis tuis, Plaut. Am. 5, 1, 66: priusquam percipit (eum) insania, id. Men. 5, 5, 22; id. Stich. 2, 2, 17: neque urbis odium me umquam percipit, Ter. Eun. 5, 5, 2: vitae percipit humanos odium, Lucr. 3, 80; 5, 605.
    2. B. To take to one’s self, to assume: varii sensus animantibus insunt, quorum quisque suam proprie rem percipit in se, Lucr. 6, 985: rigorem, Ov. M. 4, 745: colorem, Plin. 21, 5, 13, § 26: sucum thymi, Col. 11, 3, 40.
    3. C. To get, obtain, receive: serere, percipere, condere fructus, to gather, collect, Cic. Sen. 7, 24: praemia, Caes. B. C. 2, 32: fructum ex oleā, Plin. 15, 1, 1, § 3: civitatem ab aliquo, Just. 43, 5, 13: hereditatem, Suet. Tib. 15; Petr. 141.
  2. II. Trop. (so most freq. in class. lang.; syn.: sentio, intellego, comprehendo).
    1. A. To perceive, observe: ne, quod hic agimus, erus percipiat fieri, Plaut. Curc. 1, 3, 2: quod neque oculis, neque auribus, neque ullo sensu percipi potest, Cic. Or. 2, 8: crebraeque nunc querelae, nunc minae percipiebantur, were heard, Caes. B. C. 3, 84; Liv. 2, 3, 5: quae dicam, i. e. hear, Cic. Cat. 1, 11, 27: et aures, cum sonum percipere debeant, id. N. D. 2, 56, 141; so, percipe auribus, hear, give ear, Vulg. Psa. 16, 1 et saep.
    2. B. To feel: neque majorem voluptatem ex infinito tempore aetatis percipi posse, quam ex hoc percipiatur, Cic. Fin. 1, 19, 63: voluptatem, id. ib. 1, 11, 37: luctus, id. Fam. 14, 11: dolores, id. ib. 14, 11: gaudia, Ov. P. 2, 1, 60.
    3. C. To learn, know, conceive, comprehend, understand, perceive, etc.: res percepta et cognita, Cic. Ac. 2, 14, 44: percipere et comprehendere, id. ib. 2, 8, 26: cognosci et percipi posse, id. Fin. 1, 19, 64: aliquid animo, id. de Or. 1, 28, 127: artificium aliquod, id. ib. 1, 28, 127: virtutem et humanitatem, id. Q. Fr. 1, 1, 10: philosophiam, id. de Or. 1, 51, 219: praecepta artis, id. Off. 1, 18, 60: omnium civium nomina perceperat, knew, id. Sen. 7, 21: nomen Graecum, sed perceptum usu a nostris, known, id. N. D. 2, 36, 91.
      Hence, perceptus, a, um, P. a., perceived, observed.
      Hence, subst.: percep-ta, ōrum, n., doctrines, principles, rules of an art or science: percepta appello, quae dicuntur Graecis θεωρήματα, Cic. Fat. 6, 11.
      Sing.: pro percepto liquere, as proved, certain, Gell. 14, 1, 11.

per-coenāre (-cen-), ἀποδειπνῆσαι, Gloss. Philox.