No entries found. Showing closest matches:
lībĕrātĭo, ōnis, f. [libero], a freeing or becoming free, a delivering, releasing, release, liberation.
- I. In gen.: ipsa liberatione et vacuitate omnis molestiae gaudemus, Cic. Fin. 1, 11, 37: malorum, Quint. 5, 10, 33: culpae, Cic. Lig. 1, 1: rempublicam sub obtentu liberationis invadere, of setting it at liberty, Just. 5, 8, 12.
- II. In partic.
- A. A discharge in a court of law, an acquittal: libidinosissimae liberationes, Cic. Pis. 36, 87.
- B. In jurid. Lat., a discharge or release from debt, a payment: liberationis verbum eandem vim habet quam solutionis, Dig. 50, 16, 47: liberationem debitori legare, i. e. remission, ib. 34, 3, 3; cf.: de liberatione legata, of releasing from a debt by last will or testament, ib. 34, tit. 3.
lībĕrātor, ōris, m. [libero],
- I. a freer, deliverer, liberator: patriae liberatores, Cic. Phil. 1, 2, 6: urbis, Liv. 1, 60: nostri liberatores, Cic. Att. 14, 12, 2: liberator suus, Liv. 6, 14: scortorum, * Plaut. Pers. 3, 3, 14.
In apposition: liberator populus, Liv. 35, 18 fin.
So as an epithet of Jupiter (like Ζευς ἐλευθέριος): libare se liquorem illum Jovi liberatori, Tac. A. 15, 64; 16, 35.
So in eccl. Lat. freq. of God: refugium meum ac liberator meus, Vulg. Psa. 17, 3.
- II. Transf.: liberator ille populi Romani animus, Liv. 1, 56.
‡ lībĕrātrix, īcis, f. [liberator], she that releases, Eckhel. D. N. V. T. 6, p. 288.