Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

turbĭdus, a, um, adj. [turba], full of confusion or disorder, wild, confused, disordered (class.; cf.: agitatus, tumultuosus).

  1. I. Lit.: turbida tempestas heri fuit, wild, stormy, Plaut. Rud. 4, 3, 3: tempestas, Lucr. 4, 169; 6, 376; Cic. Inv 1, 3, 4; Caes. B. C. 2, 22; Suet. Calig. 15: tempestas telorum, Verg. A. 12, 283: Auster, Hor. C. 3, 3, 5: aequora ponti, Lucr. 5, 1000: scaturiges, Liv. 44, 33, 3: nubila, Verg. A. 4, 245: caelum inmite ac turbidum, Plin. Ep. 8, 17, 1: imber, Verg. A. 12, 685: caligine atrā Pulvis, id. ib. 11, 876: coma, Ov. H. 10, 16: freta ventis Turbida, id. ib. 17 (18), 7.
    1. B. In partic., of fluids, troubled, thick, muddy, turbid: aqua, Cic. Tusc. 5, 34, 97: torrentes, Quint. 12, 10, 19: turbidus caeno gurges, Verg. A. 6, 296: auro turbidus Hermus, id. G. 2, 137.
  2. II. Trop., troubled, disordered, disturbed, perplexed, violent, boisterous, turbulent, vehement: mens, quae omni turbido motu semper vacet, Cic. Tusc. 1, 33, 80: turbidi animorum, concitatique motus, id. ib. 4, 15, 34: mores, Plaut. Trin. 2, 2, 18: ingenium, Tac. A. 14, 59: Venulo adversum se turbidus infert, Verg. A. 11, 742; 9, 57: turbidus et clamosus altercator, Quint. 6, 4, 15: reduxit in hiberna turbidos et nihil ausos, mutinous, seditious, Tac. A. 1, 38; so, civitas, id. H. 4, 11: ex oculis se turbidus abstulit Arruns, frightened, confused, Verg. A. 11, 814; cf. frons, Sen. Hippol. 432: acies oculi, id. Herc. Fur. 954: lumen lunae, id. Hippol. 790: puella, Ov. A. A. 3, 246: C. Caesar turbidus animi, Tac. H. 4, 48: turbidus irae, Sil. 12, 417; for which: turbidus irā, Stat. S. 3, 1, 39: turbidus ausi, Sil. 13, 214: res timida aut turbida, i. e. troubled, dangerous, perilous, Plaut. Most. 5, 1, 11; cf.: res turbidas tractare, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 189 Vahl.): esse in turbidis rebus, Cic. Phil. 2, 16, 39: hoc tum turbido tempore, Nep. Pelop. 4, 1.
    Comp.: pectora sunt ipso turbidiora mari, Ov. Tr. 1, 11, 34: tumultuosius atque turbidius, Quint. 3, 8, 60.
    Sup.: turbidissimus quisque, Tac. H. 3, 49: actiones, Quint. 1, 10, 28.
        1. b. Neutr. absol.: si turbidissima sapienter ferebas, the most perilous or troubled circumstances, Cic. Fam. 6, 14, 3: nisi quod in turbido minus perspicuum fore putent quid agatur, in confused or troubled times, Liv. 3, 40, 10; so, in turbido, Sen. Ep. 3, 5; Tac. H. 1, 21; Curt. 4, 3, 18.
          Turbidum, adverb.: mens turbidum Laetatur, confusedly, Hor. C. 2, 19, 6.
          Hence, adv.: turbĭdē, in disorder, confusedly, Cic. Tusc. 4, 10, 24; Tac. A. 3, 12; Gell. 5, 9, 6.