Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

tītillo, āvi, ātum, 1, v. a., to tickle, titillate.

  1. I. Lit.: sensus, Lucr. 2, 429: voluptas, quae quasi titillaret sensus, Cic. Fin. 1, 11, 39; cf. carnem, Tert. Pud. 22 med.: multitudinis levitatem voluptate quasi titillantes, Cic. Off. 2, 18, 63.
  2. II. Trop.: ne vos titillet gloria, Hor. S. 2, 3, 179: maerorem, Sen. Ep. 99, 7: appetentia cum titillatur, Macr. S. 7, 5, 30: titillata voluptas, Aus. Epigr. 108, 15: femina nulla prorsus invidia titillata, Mart. Cap. 2, § 172: his blandimentis titillat animas, Lact. 6, 22, 3; Aug. in Psa. 102, 5, Serm. 154, 4; Leo. M. Serm. 41, 1.
    Absol.: ego titillare non desinam, to amuse myself, Sen. Ep. 113, 21; cf.: per diem noctemque titillari velle, id. Vit. Beat. 5, 4: titillante gulā, Macr. S. 7, 5, 23.