Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

terrestris, e (nom. masc. terrester, Flor 2, 2, 4; v. infra), adj. [terra], of or belonging to the earth or to the land, earth-, land-, terrestrial: erant animantium genera quattuor, quorum unum divinum atque caeleste, alterum pennigerum et aërium, tertium aquatile, terrestre quartum, Cic. Univ. 10: pecudes, Plaut. Ps. 3, 2, 46: admiratio rerum caelestium atque terrestrium, Cic. N. D. 2, 30, 75: in Capitolio, hoc est in terrestri domicilio Jovis, id. Verr. 2, 4, 58, § 129: terrestris coepulonus, Plaut. Pers. 1, 3, 20: archipirata, Cic. Verr. 2, 5, 27, § 70; cf.: populus vere terrester, Flor. 2, 2, 4 Duk.: exercitus, land-forces, Nep. Them. 2, 5: proelia, battles by land, id. Alcib. 5, 5: iter, land-journey, Plin. 5, 6, 6, § 39; Auct. B. Alex. 25, 1; 32, 1: coturnices, parva avis et terrestris potius quam sublimis, remaining on the ground, Plin. 10, 23, 33, § 64: He. Terrestris cena est. Er. Sus terrestris bestia’st, a supper from the ground, i. e. consisting of vegetables, poor, Plaut. Capt. 1, 2, 86.
Hence, subst.: terrestrĭa, ium, n. (sc. animalia), land-animals: in terrestribus serpentes, Plin. 10, 62, 82, § 169 sq.