Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

suāsor, ōris, m. [suadeo].

  1. I. In gen., one who exhorts, advises, or persuades, an adviser, counsellor, persuader (class.): esse suasorem summum et studiosum robore belli, Enn. ap. Gell. 7, 2 (Ann. v. 375 Vahl.): me suasore et impulsore id factum, Plaut. Most. 3, 3, 13: suasor et impulsor profectionis, Cic. Att. 16, 7, 2: quid interest inter suasorem facti et probatorem? id. Phil. 2, 12, 29: suasoris finis est utilitas, Quint. 3, 8, 42: pacis, Ov. F. 4, 75.
  2. II. In partic., in publicists’ lang., one who recommends or advocates a proposed law: Caesar legem tulit ut, etc. … suasore legis Pompeio, Vell. 2, 44, 4: epistola non suasoris sed rogatoris, Cic. Att. 16, 16, B, § 9.