Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rīmor, ātus, 1, v. dep. a. [rima].

  1. I. Orig. belonging to agricultural lang., to lay open, tear up, turn up the ground: rastris terram rimantur, Verg. G. 3, 534.
    Of animals, to root up, turn up, grub through: volucres rimantur prata Caystri, Verg. G. 1, 384: stagna et paludes (volucres), Col. 8, 15, 1: paludem (sues), id. 7, 9, 7.
  2. II. Transf., to tear up, turn over insearch of any thing; to pry into, search, examine, explore (not freq. till after the Aug. per.).
    1. A. Lit.: vultur Viscera rimatur epulis, rummages for food, Verg. A. 6, 599: haruspex Pectora pullorum rimatur et exta catelli, Juv. 6, 551: humum pilis et lanceis, Tac. H. 2, 29: partes rimatur apertas, Qua vulnus letale ferat, Verg. A. 11, 748: oculis caeli plagas, Varr. ap. Non. 382, 12; Stat. Th. 11, 526; cf.: elatis naribus auras, Ov. Hal. 77; cf.: rimatus fustem cunctis vastiorem, App. M. 3, p. 141, 14.
      Absol.: quod cuique repertum Rimanti, Verg. A. 7, 508.
    2. B. Trop., to examine thoroughly, investigate (syn.: scrutor, investigo, indago): hanc quidem rationem naturae difficile est fortasse traducere ad id genus divinationis; sed tamen id quoque rimatur quantum potest, Posidonius (the figure taken from the haruspices or augurs), * Cic. Div. 1, 57, 130: mihi cuncta rimanti, Quint. 3, 4, 6; cf. id. 5, 13, 23; 12, 8, 14: secreta, Tac. A. 6, 3: metus ejus, id. ib. 14, 57: offensas, id. H. 4, 11 al.
      1. 2. To find out, comprehend: ego autem rimari non queo, unde hoc sit, etc., Cic. Fin. 1, 3, 10.
        Note:
        1. a. Act. collat. form, rīmo, āre, Att. ap. Non. 382, 10; Poët. ap. Fest. s. v. ruspari, p. 265 Müll.; cf. Prisc. p. 799 P.
        2. b. rī-mātus, a, um, pass., Sid. Ep. 7, 2.