Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

prorsum (collat. form prōsum, like prosus = prorsus, Plaut. Trin. 5, 2, 6 Ritschl), adv. [pro-versum].

  1. I. Forwards (poet.): neque prorsum iniit, Plaut. Cist. 4, 2, 32: cursari rursum prorsum, to and fro, Ter. Hec. 3, 1, 35.
  2. II. Straight on, right onwards, directly (ante-class.): simulato, quasi eas prorsum in navem, Plaut. Pers. 4, 5, 5; id. Mil. 4, 4, 56 Ritschl.
    1. B. Trop., straightforwards, without ceremony, i. e. wholly, absolutely, at all (ante- and post-class.): prorsum perit, Plaut. Curc. 5, 3, 3: prorsum quodcumque videbat fecisse, Cato ap. Charis. p. 189 P.: praedones prorsum parcunt nemini, Plaut. ib.: prorsum credebam nemini, id. Pers. 4, 3, 8: prorsum nihil intellego, Ter. Heaut. 4, 5, 28; cf. id. Eun. 2, 3, 41: irritatus, Gell. 17, 3, 3.