Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

pā̆tro, āvi, ātum, 1, v. a. [etym. dub.; prob. from root pat- of pateo, q. v.; cf. Gr. πατος], to bring to pass, execute, perform, achieve, accomplish, bring about, effect, finish, conclude (rarely used by Cic., by Cæs. not at all; syn.: conficio, perago, perpetro).

  1. I. In gen.: ubi sementim patraveris, Cato, R. R. 54: conata, Lucr. 5, 385: operibus patratis, Cic. Leg. 2, 8, 19: promissa, id. Att. 1, 14, 7: bellum, to bring the war to an end, Sall. J. 75, 2; Vell. 2, 79, 3; 123; Tac. A. 2, 26; Flor. 2, 15, 1; cf. Quint. 8, 3, 44: incepta, Sall. J. 70, 5: facinus, id. C. 18, 8; Liv. 23, 8 fin.: consilia, Sall. J 13, 5: cuncta, id. C. 53, 4: pacem, to conclude a peace, Liv. 44, 25: jusjurandum, as pater patratus (v. infra), to pronounce the customary form of oath in making a treaty, id. 1, 24, 6: jussa, to execute, Tac. H. 4, 83: patrata victoria, obtained, gained, id. A. 13, 41 fin.: patrati remedii gloria, the glory of the effected cure, id. H. 4, 81 multas mortes jussu Messalinae patratas, id. A. 11, 28.
  2. II. In partic., in mal. part.: patranti fractus ocello. i. e. with a lascivious eye, Pers. 1, 18: sunt lusci oculi atque patrantes, Anthol. Lat. 3, 160, 3. (Cf., respecting the accessory notion of patrare, Quint. 8, 3, 44.)
    Part. perf.: pā̆trātus, act. (as if from patror, āri), in the phrase pater patratus, the fetial priest, who ratified a treaty with religious rites: pater patratus ad jusjurandum patrandum, id est sanciendum fit foedus, Liv 1, 24, 6; cf. Serv. ad Verg. A. 9, 53; 10, 14; 12, 206.

pā̆trōnus, i, m. [pater].

  1. I. Lit., a protector, defender, patron (of individuals, or of cities and entire provinces; also, the former master of a freedman); PATRONVS SI CLIENTI FRAVDEM FECERIT SACER ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Serv. Verg. A. 6, 609; quot enim clientes circa singulos fuistis patronos, tot nunc, etc., Liv 6, 18, 6: ego me patronum profiteor plebis, id. 6, 18, 14; civitatum et nationum, Cic. Off. 1, 11, 35; id. Pis. 11, 25; cf.: tum conventus ille Capuae, qui me unum patronum adoptavit, etc., id. Sest. 4, 9; Inscr. A. U. C. 742, Marin. Fratr Arv. p. 782; see also Inscr. Orell. 956; 1079; 3056 sq.: patronus, defensor, custos coloniae, Cic. Sull. 21, 60; id. Div. in Caecil. 1, 2.
    Of the former master of a freedman or freedwoman: volo me placere Philolachi, meo patrono, Plaut. Most. 1, 3, 11: civis Romani liberti hereditatem Lex XII. Tabularum patrono defert, si intestato sine suo herede libertus decesserit, Ulp. Fragm. tit. 29, § 1; cf. Gai. Inst. 3, 40; Cic. Fam. 13, 21, 2: corrupti in dominos servi, in patronos liberti, Tac. H. 2, 2.
  2. II. Transf., a defender before a court of justice, an advocate, pleader (syn.: advocatus, causidicus, procurator, cognitor): judicis est semper in causis verum sequi, patroni nonnumquam verisimile, etiamsi minus sit verum, defendere, Cic. Off. 2, 14, 51; id. de Or. 2, 69, 280: patronus alicui causae constitui, id. Mur. 2, 4; cf.: his de causis ego huic causae patronus exstiti, id. Rosc. Am. 2, 5; Lex. Servil. lin. 9: patronus partis adversae, Quint. 4, 1, 11; cf.: patronus adversarii, id. 4, 1, 11; Tac. Or. 1.
    1. B. In gen., a defender, advocate: eam legem a vestrorum commodorum patrono esse conscriptam, Cic. Agr. 3, 1, 3: foederum ac foederatorum, id. Balb. 10, 25: justitiae, id. Lael. 7 fin.: qui modo patronus nunc cupit esse cliens, Ov. A. A. 1, 88.
      Comically: video ego te, propter malefacta qui es patronus parieti, i. e. standing like a patron in front of the wall (of one who, for fear of blows, places himself with his back to the wall, Plaut. Truc. 4, 3, 48; cf. id. Ps. 2, 2, 12.
      As an affectionate and respectful form of address: mi patrone, immo potius mi pater, Plaut. Rud. 4, 8, 2; 16.