Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

nūgātōrĭē, adv., v. nugatorius fin.

nūgātōrĭus, a, um, adj. [nugator], trifling, worthless, useless, futile, nugatory: nugatoriae artes, i. e. lies, Plaut. Trin. 4, 2, 2: boves Ligustici, worthless, useless, Varr. R. R. 2, 5, 9; so, unguentum, id. L. L. 7, § 64 Müll.: ad probandum res infirma nugatoriaque, Cic. Caecin. 23, 64: illud valde leve est ac nugatorium, id. Fam. 11, 2, 3: in malā nugatoriāque accusatione, id. Rosc. Am. 15, 42: genus argumentationis, not to the point, Auct. Her. 2, 20, 31: genus deorum, Aug. Civ. Dei, 4, 27.
As subst.: nū-gātōrĭus, ii, m., a worthless fellow, nugatorium vocant, Sen. Ep. 36, 2.
Hence, adv.: nūgātōrĭē, triflingly, frivolously: tenuiter et nugatorie respondere, Auct. Her. 4, 36, 48.