Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. mōrōsus, a, um, adj. [mos; cf. Cic. Tusc. 4, 24, 54], peevish, fretful, wayward, capricious, captious, morose (syn.: tristis, severus, gravis, difficilis; class.): usque eo difficiles ac morosi sumus, ut nobis non satisfaciat ipse Demosthenes, Cic. Or. 29, 104: at sunt morosi et anxii, et iracundi et difficiles senes, id. Sen. 18, 65: canities, Hor. C. 1, 9, 17.
Of excessive care: circa corporis curam morosior, particular, fastidious, Suet. Caes. 45.
Of things concr. and abstr.: cupressus natu morosa, that grows with difficulty, Plin. 16, 33, 60, § 139: morbus, stubborn, Ov. A. A. 2, 323: caelandi subtilitas, anxious, painful, Plin. 35, prooem. § 1: si tibi morosa prurigine verminat auris, Mart. 14, 23.
Hence, adv.: mōrōsē.

    1. 1. Peevishly, fretfully, captiously, morosely (class.): morose ferre hominum ineptias, Cic. Brut. 67, 236.
    2. 2. Scrupulously, carefully: terram non morose legit, Plin. 18, 13, 34, § 128.
      Comp.: pallium morosius ordinatum, Tert. Pall. 4.
      Sup.: morosissime, Suet. Aug. 66.

2. mŏrōsus, a, um, adj. [mora], lingering, slow, slow in coming (lato Lat.): cui morosum videtur quodcunque futurum est, Cassiod. in Psa. 34, 20: iter fieri morosum quod ad celeritatem est inventum, id. Var. 1, 29.