Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

jungo, nxi, nctum, 3, v. a. [Sanscr. jug, junagmi, to unite; juk, joined; Goth. juk; O. H. Germ. joh, joch; Gr. ζυγ, ζεύγνυμι, ζυγός, ζυγόν], to join or unite together, connect, attach, fasten, yoke, harness.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.
      1. 1. With acc.: Narcissum et florem anethi, Verg. E. 2, 48: pontes et propugnacula, id. A. 9, 170: nemoris carentia sensu robora, Claud. B. G. 17: gradus, to close the ranks, Sil. 4, 372: montes, to heap up, Val. Fl. 1, 198: ostia, to shut, Juv. 9, 105; cf.: junctas quatere fenestras, Hor. C. 1, 25, 1: oscula, to exchange, Ov. M. 2, 357; cf. id. Am. 2, 5, 59; Petr. 67: da jungere dextram, to clasp, Verg. A. 6, 697: cur dextrae jungere dextram non datur, id. ib. 1, 408; cf.: quas junximus hospitio dextras, id. ib. 3, 83; 11, 165: duos sinus, Plin. 5, 29, 31, § 116: juncto ponte milites transmittit, Tac. A. 1, 49.
        So with abl. of means or manner: Ticinum ponte, to span, Liv. 21, 45, 1: amnem ponte, Plin. 5, 24, 21, § 86: ratibus flumen, to bridge, Liv. 21, 47, 2; cf.: qui biduo vix locum rate jungendo flumini inventum tradunt, id. 21, 47, 6: eo omnia vallo et fossa, id. 38, 4, 6: plumbum nigrum albo, Plin. 33, 5, 30, § 94; cf.: nam calamus cera jungitur, Tib. 2, 5, 32: illos defendit numerus junctaeque umbone phalanges, Juv. 2, 46: erga juncta est mihi foedere dextra, Verg. A. 8, 169: Pompei acies junxerat in seriem nexis umbonibus arma, Luc. 7, 453.
      2. 2. With dat. of indir. object: hoc opus ad turrim hostium admovent, ut aedificio jungatur, Caes. B. C. 2, 10 fin.: humano capiti cervicem equinam, Hor. A. P. 2: mortua corpora vivis, Verg. A. 8, 485; cf.: his tignis contraria duo juncta, Caes. B. G. 3, 17, 5: se Romanis, Liv. 24, 49, 1: exercitum sibi, Vell. 2, 80, 1: socia arma Rutulis, Liv. 1, 2, 3: victores Germani juncturi se Pannoniis, Suet. Tib. 17: cervicem meam amplexui, Petr. 86 dub. (Büch., vinxit amplexu): dextra dextrae jungitur, Ov. M. 6, 447; cf. Verg. A. 1, 408 supra: aeri aes plumbo fit uti jungatur ab albo, Lucr. 6, 1079: juncta est vena arteriis, Cels. 2, 10: Comius incensum calcaribus equum jungit equo Quadrati, drives against, Hirt. B. C. 8, 48.
      3. 3. With inter se: tigna bina inter se, Caes. B. G. 3, 17, 3: maxime autem corpora inter se juncta permanent, cum, etc., Cic. N. D. 2, 45, 115: disparibus calamis inter se junctis, Ov. M. 1, 712: saltus duo alti inter se juncti, Liv. 9, 2, 7.
      4. 4. With cum: cum Bruto Cassioque vires suas, Vell. 2, 65, 1: legiones se cum Caesare juncturae, id. 2, 110, 1: erat cum pede pes junctus, Ov. M. 9, 44: lecto mecum junctus in uno, id. H. 13, 117: digitis medio cum pollice junctis, id. F. 5, 433: lingua cum subjecta parte juncta est, Cels. 7, 12, 4.
    2. B. Esp.
      1. 1. To harness, yoke, attach.
          1. (α) Of animals: angues ingentes alites juncti jugo, Pac. ap. Cic. Inv. 1, 19, 27 (Trag. v. 397 Rib.): junge pares, i. e. in pairs, Verg. G. 3, 169; Grat. Cyneg. 263: nec jungere tauros norant, Verg. A. 8, 316: currus et quatuor equos, id. G. 3, 114: grypes equis, id. E. 8, 27 Forbig.: curru jungit Halaesus Equos, id. A. 7, 724: leones ad currum, Plin. 8, 16, 21, § 54: mulis e proximo pistrino ad vehiculum junctis, Suet. Caes. 31.
          2. (β) Of a vehicle (rare): reda equis juncta, Cic. Att. 6, 1, 25: neve (mulier) juncto vehiculo veheretur, Liv. 34, 1, 3: juncta vehicula, pleraque onusta, mille admodum capiuntur, id. 42, 65, 3.
      2. 2. Of wounds, etc., to join, bring together, unite, heal: ego vulnera doctum jungere Etiona petam, Stat. Th. 10, 733: parotidas suppuratas, Scrib. Comp. 206: oras (tumoris), Cels. 7, 17, 1: oras vulneris, id. 5, 4, 23 al.
      3. 3. Of lands, territories, etc.: juncta pharetratis Sarmatis ora Getis, adjoining, Ov. Tr. 4, 10, 110; cf.: juncta Aquilonibus Arctos, id. M. 2, 132: quibus (campis) junctae paludes erant, Front. Strat. 2, 5, 6; Vell. 2, 110, 4: fundos Apuliae, to add, join to, Petr. 77: longos jungere fines agrorum, Luc. 1, 167.
      4. 4. To connect in time, cause to follow immediately: cum diei noctem pervigilem junxisset, Just. 12, 13, 7: somnum morti, Petr. 79: vidit hic annus Ventidium consularem praetextam jungentem praetoriae, Vell. 2, 65, 3: nulla natio tam mature consino belli bellum junxit, id. 2, 110, 5: junge, puer, cyathos, atque enumerare labora, Stat. S. 1, 5, 10: laborem difficilius est repetere quam jungere, to resume than to continue, Plin. Ep. 4, 9, 10.
        So of pronunciation: si jungas (opp. interpunctis quibusdam), Quint. 9, 4, 108.
      5. 5. Milit. t. t., of troops, an army, etc., to join, unite: cum juncti essent, Liv. 25, 35; 25, 37: exercitum Pompei sibi, Vell. 2, 80, 1: junctis exercitious, Vell. 2, 113, 1: cum collegae se junxisset, Front. Strat. 1, 1, 9; so, exercitum, id. ib. 1, 2, 9: Ajacem naves suas Atheniensibus junxisse, Quint. 5, 11, 40.
      6. 6. To add, give in addition: commoda praeterea jungentur multa caducis, Juv. 9, 89.
      7. 7. In mal. part.: corpora, Ov. M. 10, 464: turpia corpora, id. H. 9, 134: tu mihi juncta toro, id. F. 3, 511; id. R. Am. 408: si jungitur ulla Ursidio, Juv. 6, 41; 6, 448; cf. Venerem, Tib. 1, 9, 76; Ov. H. 353; id. R. Am. 407.
  2. II. Transf.
    1. A. In gen., of abstract things, to bring together, join, unite: cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque jungebat, Cic. Deiot. 9, 27: omnem naturam, quae non solitaria sitsed cum alio juncta atque conexa, etc., id. N. D. 2, 11, 29: an virtus et voluptas inter se jungi copularique possint, id. de Or. 1, 51, 122: sapientiam junctam habere eloquentiae, id. ib. 3, 35, 142: indignationem conquestioni, id. Inv. 2, 11, 36: insignis improbitas et scelere juncta, id. de Or. 2, 58, 237: plura crimina junguntur, are combined, Quint. 4, 4, 5.
    2. B. Esp.
      1. 1. Of persons, to join, unite, bring together, associate, in love, marriage, relationship, etc.: cum impari, Liv. 1, 46: cum pare, Ov. F. 4, 98: alicujus filiam secum matrimonio, Curt. 5, 3, 12: si tibi legitimis pactam junctamque tabellis non es amaturus, Juv. 6, 200: juncta puella viro, Ov. A. A. 1, 682; id. Tr. 2, 284.
        Of animals, etc.: Appulis jungentur capreae lupis, Hor. C. 1, 33, 8: variis albae junguntur columbac, Ov. H. 15, 37: unaque nos sibi operā amicos junget, Ter. Hec. 5, 2, 32: ut quos certus amor junxit, Ov. M. 4, 156: amicos, Hor. S. 1, 3, 54: Geminum mecum tua in me beneficia junxerunt, Plin. Ep. 10, 26, 1: puer puero junctus amicitia, Ov. P. 4, 3, 12.
        Esp., of a treaty, alliance, etc.: si populus Romanus foedere jungeretur regi, Liv. 26, 24; Just. 15, 4, 24.
      2. 2. Of things, to make by joining, enter into: pacem cum Aenea, deinde adfinitatem, Liv. 1, 1: nova foedera, id. 7, 30: cum Hispanis amicitiam, Just. 43, 5, 3: societatem cum eo metu potentiae ejus, id. 22, 2, 6: foedus cum eo amicitiamque, Liv. 24, 48; 23, 33: juncta societas Hannibali, id. 24, 6: foedera, id. 7, 30: jungendae societatis gratia, Just. 20, 4, 2.
      3. 3. Of words, etc., to join, unite.
          1. (α) Esp., gram. t. t.: verba jungere, to make by joining, to compound: jungitur verbum ex corrupto et integro, ut malevolus, Quint. 1, 5, 68: in jungendo aut in derivando, id. 8, 3, 31; so, juncta verba, Cic. Or. 56, 186; id. Part. Or. 15, 53.
          2. (β) To connect so as to sound agreeably: quantum interestverba eadem qua compositione vel in textu jungantur vel in fine claudantur, Quint. 9, 4, 15.
            Hence, P. a.: junc-tus, a, um, joined, united, connected, associated: in opere male juncto, Quint. 12, 9, 17.
            Comp.: causa fuit propior et cum exitu junctior, Cic. Fat. 16, 36.
            Sup.: junctissimus illi comes, most attached, Ov. M. 5, 69: principum prosperis et alii fruantur: adversae ad junctissimos pertineant, their nearest of kin, Tac. H. 4, 52.