Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. jūgis, e, adj. [jungo], joined together: auspicium, marred auspices, occasioned by a yoke of oxen dunging at the same time, Cic. Div. 2, 36, 77; cf. Serv. Verg. A. 3, 537.

2. jūgis, e (gen. plur. jugerum for jugium, Lucil. ap. Charis. p. 40 P.; with the first syll. short, Sedul. 1, 18), adj., continual, perpetual; esp. of running water, always flowing, perennial (class.): thesaurus jugis, Plaut. Ps. 1, 1, 82: ex puteis jugibus aquam calidam trahi, Cic. N. D. 2, 10: aqua, Sall. J. 89, 6: concordia, Gell. 12, 8: holocaustum juge, Vulg. Num. 28, 6: convivium juge, id. Prov. 15, 15: jugi sanguine, id. Lev. 15, 33: scabiem jugem, id. ib. 21, 20.
Adv. in two forms.

  1. A. jūge, continually, always, ever (post-class.): juge durans (anima), Prud. στεφ. 10, 472.
  2. B. jū-gĭter, continually, perpetually; immediately, instantly (post-class.), App. de Mund. p. 71: jugiter atque perpetuo, Cod. Th. 16, 7, 3; Aus. Ep. 19, 9; Vulg. Exod. 29, 38; id. 1 Par. 9, 33.

1. jŭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [jugum], to bind to laths or rails.

  1. I. Lit.: furcas vel palos perticis jugare, Col. 12, 39; 12, 15, 1: vineam, id. 4, 26, 1.
  2. II. Transf., to marry (poet.): cui pater intactam dederat, primisque jugarat Ominibus, Verg. A. 1, 345.
    1. B. In gen., to join, connect: sol vagus igneas habenas Immittit propius, jugatque terrae, Naev. ap. Macr. S. 1, 18.
      Hence, jŭ-gātus, a, um, P. a.
    1. A. Joined, connected: virtutes inter se nexae et jugatae sunt, Cic. Tusc. 3, 8, 17.
    2. B. Jugata verba, derived from one another (as justus, justitia, juste), Quint. 6, 3, 66; cf. 5, 10, 94.