Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

2. in -suētus, a, um, adj., unaccustomed (class.).

  1. I. Act.
    1. A. Not accustomed to, unused to a thing; constr. with gen., dat., ad, or inf.
          1. (α) With gen.: insuetus contumeliae, Cic. Att. 2, 21: laboris, Caes. B. G. 7, 30, 4: hujus generis pugnae, id. B. C. 1, 44, 3: navigandi, id. ib. 5, 6, 3: operum, id. B. C. 3, 49: male audiendi, Nep. Dion. 7: moris ejus insueta, Liv. 6, 34, 6; 3: libertatis, Sall. H. 1, 115 Dietsch.
    2. B. Inexperienced in, unacquainted with a thing: rerum majorum, Auct. Her. 4, 4.
          1. (β) With dat.: insuetus moribus Romanis, Liv. 28, 18, 6: insuetae operi manus, Tib. 1, 4, 48.
          2. (γ) With ad: eques ad stabilem pugnam, Liv. 31, 35, 6: ad tale spectaculum, not used to, id. 41, 20, 11: corpora ad onera portanda, Caes. B. C. 1, 78, 2.
          3. (δ) With inf.: vera audire, Liv. 31, 18, 3: vinci, id. 4, 31, 4.
  2. II. Pass., to which one is not accustomed, unusual: insueta liberae civitati species, Liv. 30, 37, 8: haec, quibus insolita atque insueta sunt, Graeci timeant, id. 38, 17, 5: limen Olympi, Verg. E. 5, 56: iter, id. A. 6, 16: solitudo, Liv. 3, 52: insuetos foetus animalia edere, monsters, id. 28, 21, 16.in-suēta, n. plur., as adv.: insueta rudentem (i. e. insolito more), Verg. A. 8, 248.
    Adv.: insuētē, contrary to custom (postclass.): immorari, Cael. Aur. Tard. 5, 3, 54.
    Comp.: insuetius perscrutari, Aug. Ep. 3.