Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ingĕnŭē, adv., v. ingenuus fin.

ingĕnŭus, a, um, adj. [ingeno, ingigno].

  1. I. Native, indigenous, not foreign.
    1. A. Lit.: fontes, Lucr. 1, 230: tophus, produced in the country, Juv. 3, 20.
    2. B. Transf., inborn, innate, natural: inest in hoc amussitata sua sibi ingenua indoles, Plaut. Mil. 3, 1, 38: color, natural color, Prop. 1, 4, 13.
  2. II. Free-born, born of free parents.
    1. A. In gen.: ingenuus homo meant formerly one born of a certain or known father, who can cite his father: en unquam fando audistis patricios primo esse factos, non de caelo demissos, sed qui patrem ciere possent, id est nihil ultra quam ingenuos, Liv. 10, 8, 10: ingenui clarique parentes, Hor. S. 1, 6, 91; 1, 6, 8.
      Esp., subst.: ingĕnŭus, i, m., and ingĕnŭa, ae, f., a free-born man or woman: ingenui sunt qui liberi nati sunt; libertini, qui ex justa servitute manumissi sunt, Gai. Inst. 1, 11: tutela liberantur ingenuae, etc., id. ib. 1, 194; but this word differs from liber, inasmuch as the latter signifies also a freedman, Plaut. Mil. 4, 1, 15: ingenuamne an libertinam, id. ib. 3, 1, 189: omnis ingenuorum adest multitudo, Cic. Cat. 4, 7, 15: Patricios Cincius ait appellari solitos, qui nunc ingenui vocentur, Paul. ex Fest. p. 241 Müll.: libertinos ab ingenuis adoptari posse, Masur. ap. Gell. 5, 19, 11.
    2. B. In partic.
      1. 1. Worthy of a freeman, noble, upright, frank, candid, ingenuous (syn. liberalis): nihil apparet in eo ingenuum, Cic. Phil. 3, 11, 28; id. Off. 1, 42: timiditas, id. de Or. 2, 3: dolor, id. Phil. 10, 9, 18: vita, id. Fam. 5, 21, 3: est animi ingenui (with inf.), id. ib. 2, 6, 2: ingenuis studiis atque artibus delectari, id. Fin. 5, 18, 48: (with humanae) artes, id. de Or. 3, 6, 21: ingenui vultus puer ingenuique pudoris, Juv. 11, 154: amor, Hor. C. 1, 27, 16: per gemitus nostros ingenuasque cruces, and by such sufferings on the part of a freeman as belong only to slaves, Mart. 10, 82, 6: fastidium, Cic. Brut. 67: aperte odisse magis ingenui est, quam, etc., id. Lael. 18, 65: astuta ingenuum vulpes imitata leonem, Hor. S. 2, 3, 186.
      2. 2. Weakly, delicate, tender (free-born persons being less inured to hardships than slaves; poet.): invalidae vires, ingenuaeque mihi, Ov. Tr. 1, 5, 72: gula, Mart. 10, 82, 6.
        Hence, adv.: ingĕnŭē, in a manner befitting a person of free or noble birth, liberally; openly, frankly, ingenuously: educatus, Cic. Fin. 3, 11, 38: aperte atque ingenue confiteri, id. Fam. 5, 2, 2; id. Att. 13, 27, 1: pro suis dicere, Quint. 12, 3, 3.