Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word imponetur could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

impōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 (arch. forms of the perf. imposivit, Plaut. Rud. 2, 3, 27: imposisse, id. Most. 2, 2, 4; sync. form of the part. perf. impostus, a, um, Lucr. 5, 543; Verg. A. 9, 716; Val. Fl. 4, 186; Prop. 5, 2, 29; Stat. Th. 1, 227 al.), v. a. [in-pono], to place, put, set, or lay into, upon or in a place (very freq. and class.); constr. usu. with aliquid in aliquam rem or alicui rei; rarely in aliqua re or absol.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: pedem in undam. Plaut. Most. 2, 2, 4: hunc in collum, id. Pers. 4, 6, 10: aliquem in rogum, Cic. Tusc. 1, 35, 85; cf.: in ignem imposita’st: fletur, Ter. And. 1, 1, 102: omnem aciem suam redis et carris circumdederunt: eo mulieres imposuerunt, Caes. B. G. 1, 51 fin.: milites eo (i. e. in equos), id. ib. 1, 42, 5: aliquid in foco Lari, Plaut. Aul. 2, 8, 16: coronam auream litteris, Cic. Fl. 31, 76; cf.: collegae diadema, id. Phil. 5, 12: operi incohato fastigium, id. Off. 3, 7, 33: pondera nobis, Lucr. 5, 543: serta delubris et farra cultris, Juv. 12, 84: clitellas bovi, Cic. Att. 5, 15, 3: juvenes rogis, Verg. G. 4, 477: artus mensis, Ov. M. 1, 230: aliquid mensis, id. F. 2, 473: natum axi (i. e. in currum). Stat. Th. 6, 321: frontibus ancillarum vittas, Juv. 12, 118: ali quem mannis, Hor. Ep. 1, 7, 77: aliquem jumento, Gell. 20, 1, 11: Pelion Olympo, Hor. C. 3, 4, 52: arces montibus impositae, id. Ep. 2, 1, 253; cf. id. C. 4, 14, 12: impositum saxis Anxur, id. S. 1, 5, 26: celeri raptos per inania vento Imposuit caelo, placed them in the heavens, Ov. M. 2, 507: (Romulum) ablatum terris caelo, id. ib. 14, 811: hoc metuens molemque et montes insuper altos Imposuit, Verg. A. 1, 62; cf.: pedem super cervicem jacentis, Curt. 9, 7 fin.: haec super imposuit liquidum aethera, Ov. M. 1, 67: ei jus est in infinito supra suum aedificium imponere, to build, Dig. 8, 2, 24: pontibus praesidiisque impositis, Tac. A. 2, 11: pons lapideus flumini impositus, Curt. 5, 1, 29: quidvis oneris impone, impera, Ter. And. 5, 3, 26; id. Phorm. 3, 3, 29: nec peredit Impositam celer ignis Aetnam, Hor. C. 3, 4, 76: diadema imposuit, Quint. 9, 3, 61: pars togae, quae postea imponitur, id. 11, 3, 140.
    2. B. In partic.
      1. 1. Naut. t. t., to put on board ship, to embark; with in and acc.: quicquid domi fuit in navem imposivit, Plaut. Rud. 2, 3, 27: in quas (naves) exercitus ejus imponi posset, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 14, 1: legiones equitesque Brundisii in naves, Caes. B. C. 3, 14, 1: aeris magno pondere in naves imposito, id. ib. 3, 103, 1.
        With dat.: et nos in aeternum Exsilium impositura cymbae, Hor. C. 2, 3, 28: ut semel imposita est pictae Philomela carinae, Ov. M. 6, 511.
        With adv.: deprehensis navibus circiter quinquaginta atque eo militibus inpositis, Caes. B. G. 7, 58, 4: scaphas contexit, eoque milites imposuit, id. B. C. 3, 24, 1.
        With abl.: vetustissima nave impositi, Caes. ap. Suet. Caes. 66.
        Absol.: ipsi expediti naves conscenderent, quo major numerus militum posset imponi, Caes. B. C. 3, 6, 1: cum Crassus exercitum Brundisii imponeret, Cic. Div. 2, 40, 84: signa nostra velim imponas, id. Att. 1, 10, 3: per istos quae volebat clam imponenda curabat, id. Verr. 2, 4, 10, § 23.
      2. 2. Med. t. t., to apply a remedy externally: alium imponitur in vulnera, Plin. 20, 6, 23, § 50: porrum vulneribus, id. 20, 6, 21, § 47: raphanos super umbilicum contra tormenta vulvae, id. 20, 4, 13, § 27: imponuntur et per se folia, id. 23, 7, 71, § 138.
      3. 3. Of animals, to put the male to the female: asinum equae, Col. 6, 36, 4; 7, 2, 5.
        In mal. part., Juv. 6, 334.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to put or lay upon, to impose; to throw or inflict upon; to put, set, or give to: culpam omnem in med inponito, Plaut. Mil. 3, 3, 54: cujus amicitia me paulatim in hanc perditam causam imposuit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 17, 1: ne magnum onus observantiae Bruto nostro imponerem, Cic. Att, 13, 11, 1: onus alicui, id. Fam. 6, 7, 6; 13, 56, 1; id. Rep. 1, 23; cf.: plus militi laboris, id. Mur. 18, 38: graviores labores sibi, Caes. B. C. 3, 74, 2: illi illud negotium, Cic. Sest. 28, 60: vos mihi personam hanc imposuistis, ut, etc., id. Agr. 2, 18, 49; cf. Anton. ap. Cic. Att. 10, 10, 2: si mihi imposuisset aliquid, Cic. Att. 15, 26, 4: ego mihi necessitatem volui imponere hujus novae conjunctionis, id. ib. 4, 5, 2; cf. id. Sull. 12, 35: mihi impone istam vim, ut, etc., id. Verr. 2, 2, 60, § 138: rei publicae vulnera, id. Fin. 2, 24, 66; so, vulnus rei publicae, id. Att. 1, 16, 7: plagam mortiferam rei publicae, id. Sest. 19, 44: quibus injurias plurimas contumeliasque imposuisti, id. Verr. 2, 4, 9, § 20: injuriam sine ignominia alicui, id. Quint. 31, 96; cf. id. Rep. 1, 3: servitus fundo illi imposita, id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3: servitutem civibus, Sall. Or. ad Caes. 2: belli invidiam consuli, id. C. 43, 1: leges civitati per vim imposuit, Cic. Phil. 7, 5, 15: leges alicui, id. ib. 12, 1, 2; id. Rep. 1, 34; cf.: saevas imponite leges, ut, etc., Juv. 7, 229: nimis duras leges huic aetati, Cic. de Or. 1, 60, 256: huic praedae ac direptioni cellae nomen imponis, assign, give, id. Verr. 2, 3, 85, § 197: nomen alicui, Liv. 35, 47, 5; Quint. 8, 3, 7; Tac. A. 4, 34; 14, 39 et saep.; cf.: imponens cognata vocabula rebus, Hor. S. 2, 3, 280: finem imponere volumini, Quint. 9, 4, 146: finem spei, Liv. 5, 4, 10: clausulam disputationi, Col. 3, 19, 3; cf.: quasi perfectis summam eloquentiae manum imponerent, gave the last touch to, Quint. prooem. § 4: summam manum operi, Plin. 36, 5, 4, § 16; Sen. Ep. 12, 4; Vell. 2, 33, 1; 2, 87, 1; Gell. 17, 10, 5; Quint. 1 prooem. 4: extremam manum bello, Verg. A. 7, 573: manum supremam bellis, Ov. R. Am. 114: modum alicui, Liv. 4, 24, 7: modum dolori, Plin. Ep. 9, 13, 16: modum divortiis, Suet. Aug. 34.
      Prov.: imponit finem sapiens et rebus honestis, Juv. 6, 444 (453).
    2. B. In partic.
      1. 1. To set over, as overseer, commander, etc.: si emimus, quem vilicum imponeremus, quem pecori praeficeremus, Cic. Planc. 25, 62: consul est impositus is nobis, quem, etc., id. Att. 1, 18, 3: Lacedaemonii devictis Atheniensibus triginta viros imposuere, Sall. C. 51, 28: Macedoniae regem, Liv. 40, 12, 15; cf.: Masinissam in Syphacis regnum, id. 37, 25, 9: Cappadociae consularem rectorem, Suet. Vesp. 8: quid si domini milites imperatoribus imponantur? Liv. 45, 36, 8: itaque imposuistis cervicibus nostris sempiternum dominum (deum), Cic. N. D. 1, 20, 54 (al. in cervicibus).
      2. 2. To lay or impose upon, as a burden, tax, etc.: omnibus agris publicis pergrande vectigal. Cic. Agr. 1, 4, 10: vectigal fructibus, id. Font. 5, 10: stipendium victis, Caes. B. G. 1, 44, 5: tributa genti, Suet. Dom. 12; so, tributi aliquid alicui, id. Calig. 40; cf.: tributum in capita singula, Caes. B. C. 3, 32, 1: frumentum, Cic. Att. 15, 10: nulla onera nova, Hirt. B. G. 8, 49 fin.
      3. 3. Alicui, to impose upon, deceive, cheat, trick (= frustror, fallo, fraudo, circumvenio): Catoni egregie imposuit Milo noster, Cic. Q. Fr. 2, 6, 5: si mihi imposuisset aliquid, id. Att. 15, 26, 4: populo imposuimus et oratores visi sumus, id. ap. Quint. 8, 6, 20 and 55: praefectis Antigoni imposuit, Nep. Eum. 5, 7; Plin. Ep. 3, 15, 3: facile est barbato inponere regi, Juv. 4, 103: falluntur quibus luxuria specie liberalitatis imponit, Tac. H. 1, 30.
        Pass. impers.: utcumque imponi vel dormienti posset, Petr. 102.