Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

impŏlītus (inp-), a, um, adj. [2. in-politus], unpolished, rough (class.).

  1. I. Lit.: structurae lapidum impolitorum, Quint. 8,63.
  2. II. Trop., unpolished, inelegant, unrefined (class.): orationes Catonis valde laudo, significant enim quandam formam ingenii, sed admodum impolitam et plane rudem, Cic. Brut. 85, 294; cf.: genus hebes atque impolitum, id. de Or. 2, 31, 133: Timaeus ipsa compositione verborum non impolitus, id. ib. 2, 14, 58: grammaticus, Quint. 1, 5, 7: impolitae vero res et acerbae si erunt relictae, efferent se aliquando, etc., i. e. unfinished, Cic. Prov. Cons. 14, 34.
    * Adv.: impŏlītē, without ornament: tibi breviter impoliteque dicenti, Cic. de Or. 1, 49, 214.