Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

fīlĭa, ae (gen. filiāi, Plaut. Aul. 2, 4, 16 al.; dat. and abl. plur. filiabus, Cato ap. Prisc. p. 733 P.; Liv. 24, 26, 2; Sen. Q. N. 1, 17 fin.; Inscr. Grut. 750, 6; August. C. D. 3, 5; 15, 23; Dig. 30, 15, § 1; 40, 12, 3, § 2; cf. Plin. ap. Charis. p. 103 fin. P.; and filiis, Enn. ap. Prisc. l. l.; Plaut. Stich. 4, 1, 61; id. Poen. 5, 3, 9; Front. Strat. 4, 3, 5; Liv. 38, 57, 2 Drak.; Just. 7, 3, 3; Auct. B. Alex. 33, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 22), f. [filius], a daughter: tua reconcilietur uxor, mea necetur filia, Enn. ap. Ruf. § 37 (Trag. v. 267 ed. Vahl.): Numae Pompilii nepos ex filia rex a populo est Ancus Marcius constitutus, Cic. Rep. 2, 18: o matre pulchra filia pulchrior, Hor. C. 1, 16, 1.
In apposition: cum Decimus quidam Verginius virginem filiam … in foro sua manu interemisset, Cic. Rep. 2, 37: virgo, Ter. Ad. 3, 4, 20; Quint. 9, 2, 70: eam quae nobis adoptione filiae loco esse coeperit, Gai. Inst. 1, 59.

  1. A. In partic.: filia familias, or, in one word, filiafamilias, v. familia.
  2. B. Transf., female offspring, offshoot (poet.): Pontica pinus, Silvae filia nobilis, Hor. C. 1, 14, 12; Mart. 14, 90: filiae Picenae porcae, id. 13, 35: Massilia Graium filia, Paul. Nol. Carm. 21, 305.