Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

fĕrax, ācis, adj. [fero], fruit-bearing, fruitful, fertile (rare but class.).

  1. I. Lit.
    Absol.: terrae, * Lucr. 2, 1098: agri, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 104; cf.: feracissimosque agros possidere, * Caes. B. G. 2, 4, 6: Sardinia, Hor. C. 1, 31, 4: Algidus, id. ib. 4, 4, 58: Aegyptus, Suet. Aug. 18: plantae, Verg. G. 2, 79.
          1. (β) With gen., abounding in, productive of (poet. and in post-Aug. prose): Iberia, venenorum ferax, Hor. Epod. 5, 22: Peparethos nitidae olivae, Ov. M. 7, 470: terra Cereris, id. Am. 2, 16, 7: terra arborum, Plin. Ep. 2, 17, 15: acini musti, Plin. 15, 24, 29, § 100.
          2. (γ) With dat.: terra ferax Cereris multoque feracior uvis, Ov. Am. 2, 16, 7: illa (terra) ferax oleo est, Verg. G. 2, 222.
    1. B. Act., making fruitful: venti, Pall. Nov. 5.
  2. II. Trop., rich, fertile, fruitful: nullus feracior in philosophia locus est, nec uberior, quam de officiis, Cic. Off. 3, 2, 5: nihil est feracius ingeniis, id. Or. 15, 48: prolisque novae feraci Lege marita, Hor. Carm. Sec. 19: ferax saeculum bonis artibus, Plin. Ep. 4, 15, 8: sitne feracius et uberius non ad laudem modo, sed ad pecuniam principi, si, etc., id. Pan. 43, 3.
    Hence, * adv.: fĕrācĭter, fruitfully: velut ab stirpibus laetius feraciusque renata urbs, Liv. 6, 1, 3.