Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

farcĭo, farsi, fartum, sometimes farctum (post-class. form farsum, Petr. 69; Apic. 4, 2; 8, 8; and farcītum, Cassiod. Inst. Div. Litt. 22), 4, v. a. [Gr. φρακ-, φράσσω, to shut in; cf. Lat. frequens; Germ. Berg, Burg], to stuff, cram, fill full (class.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: pulvinus perlucidus Melitensi rosa fartus, Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27: medios parietes farcire fractis caementis, Plin. 36, 22, 51, § 172: intestinum, Apic. 2, 3: mustelae ventriculus coriandro fartus, Plin. 29, 4, 16, § 60: Jovis satelles jecore opimo farta et satiata, etc., Cic. Poët. Tusc. 2, 10, 24; cf.: edaces et se ultra quam capiunt farcientes, Sen. Ep. 108.
    2. B. In partic., to fatten an animal, = saginare: gallinas et anseres sic farcito, Cato, R. R. 89; Varr. R. R. 3, 9 fin.; Col. 8, 7, 4.
  2. II. Transf. (rare; not in Cic.).
    1. A. In gen., to fill, cram with any thing: fartum totum theatrum, filled, App. Flor. p. 353, 37: infinitis vectigalibus (rex) erat fartus, Vitr. 2, 8 med.; Cat. 28, 12.
    2. B. To stuff or cram into: in os farciri pannos imperavit, Sen. Ira, 3, 19: totum lignum in gulam, id. Ep. 70 med.: ischaemon in nares, Plin. 25, 8, 45, § 83: hinc farta premitur angulo Ceres omni, i. e. copious, abundant, Mart. 3, 58, 6.
      Hence, fartum (farctum), i, n., stuffing, filling, inside: intestina et fartum eorum, cum id animal nullo cibo vivat, etc., Plin. 28, 8, 29, § 117; Col. 5, 10, 11; id. Arb. 21, 2 (for which: pulpa fici, Pall. 4, 10): viaticum, a filling for the journey, Plaut. Trin. 5, 2, 45, acc. to Ritschl.
      Comically: fartum vestis, i. q. corpus, Plaut. Most. 1, 3, 13 (but in Plaut. Mil. 1, 1, 8, read stragem, v. Ritschl ad h. l.).

fartum, i, n., v. farcio fin.