Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

dē-stĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [obs. stanare; a particip. stem from root STA, v. sto; and cf.: dono, digno, etc., Corss. 2, 416], to make fast, make firm, bind (class.; esp. freq. in the trop. sense—for syn. cf.: decerno, scisco, statuo, jubeo, constituo, sancio, definio).

  1. I. Lit.: antemnas ad malos, Caes. B. G. 3, 14, 6: rates ancoris, id. B. C. 1, 25, 7: falces (laqueis), id. B. G. 7, 22, 2: arcas, Vitr. 5, 12, 3; dub., v. destina.
  2. II. Trop., to establish, determine, resolve, consider; to design, intend, devote, destine; to appoint, choose, elect (syn.: definire, describere, designare, etc.).
    1. A. In gen. (in Livy freq. connected with animis, v. the foll.).
          1. (α) With double acc.: aliquem consulem, Liv. 10, 22; cf. Tac. A. 1, 3: Papirium parem destinant animis Magno Alexandro ducem, si, etc., Liv. 9, 16 fin.; cf.: animis auctorem caedis, id. 33, 28: aliquem regem, Just. 42, 4, 14 et saep.
          2. (β) With inf. or a clause: infectis iis, quae agere destinaverat, Caes. B. C. 1, 33 fin.; cf. Suet. Caes. 84; id. Aug. 53 al.: potiorem populi Romani quam regis Persei amicitiam habere, Liv. 43, 7; 7, 33; Quint. 5, 1, 3; Phaedr. 4, 27, 1; Ov. M. 8, 157 al.
          3. (γ) With dat.: sibi aliquid, i. e. to intend purchasing, Plaut. Most. 3, 1, 113; Cic. Fam. 7, 23, 3: operi destinati possent, Caes. B. G. 7, 72, 2: aliquem foro, Quint. 2, 8, 8: me arae, Verg. A 2, 129: diem necis alicui, Cic. Off. 3, 10, 45: domos publicis usibus, Vell. 2, 81 fin.: quod signum cuique loco, Quint. 11, 2, 29: Anticyram omnem illis, Hor. S. 2, 3, 83: cados tibi, id. Od. 2, 7, 20 et saep.
          4. (δ) With ad: tempore locoque ad certamen destinatis, Liv. 33, 37: aliquem ad mortem, id. 2, 54: consilia ad bellum, id. 42, 48: materiam ad scribendum, Quint. 5, 10, 9 al.: ad omne obsequium destinati, Curt. 5, 28, 5.
            (ε) With in: saxo aurove in aliud destinato, Tac. H. 4, 53 fin.: legati in provinciam destinati, Dig. 5, 1, 2: noctem proximam in fugam, Amm. 29, 6.
    2. B. In partic.
      1. 1. In the lang. of archers, slingers, etc., to fix upon as a mark, to aim at ( = designare scopum): locum oris, Liv. 38, 29, 7; so id. 21, 54, 6.
        Transf.: sagittas, to shoot at the mark, Aur. Vict. Caes. 42.
      2. 2. In the lang. of trade: sibi aliquid, to fix upon for one’s self, to intend to buy: minis triginta sibi puellam destinat, Plaut. Rud. prol. 45; id. Most. 3, 1, 113; id. Pers. 4, 3, 72; Lucil. ap. Non. 289, 31; Cic. Fam. 7, 23, 3 al.
        Hence, dēstĭnātus, a, um, destined, fixed (syn.: fixus, certus).
    1. A. Adj.: certis quibusdam destinatisque sententiis quasi addicti, Cic. Tusc. 2, 2, 5: ad horam mortis destinatam, id. ib. 5, 22, 63: si hoc bene fixum omnibus destinatumque in animo est, Liv. 21, 44 fin.: persona (coupled with certus), Quint. 3, 6, 57; cf. Cic. Rep. 4, 3.
      Destinatum est alicui, with inf. = certum est, it is one’s decision, will; he has determined, Liv. 6, 6, 7; Suet. Tib. 13; Plin. Ep. 9, 13, 5 al.
    2. B. Subst.
      1. 1. dēstĭnāta, ae, f., = sponsa, a betrothed female, bride, Suet. Caes. 27; cf. Plin. Ep. 5, 16, 6.
      2. 2. dēs-tĭnātum, i, n.
        1. a. A mark or aim, Liv. 38, 26 fin.; Curt. 7, 5 fin.
        2. b. An intended, determined object, design, intention: neque tuis neque Liviae destinatis adversabor, Tac. A. 4, 40 fin.; cf.: destinata retinens, id. ib. 6, 32; so id. H. 4, 18: antequam destinata componam, the intended narration, id. ib. 1, 4: ad destinatum persequor, the goal of life, Vulg. Philip. 3, 14: destinata dare, the intentions, dispositions of a will, Phaedr. 4, 5, 27; so, ex destinato, adv., designedly, intentionally, Sen. Clem. 1, 6; id. Ben. 6, 10 fin.; Suet. Cal. 43; and in a like sense merely destinato, Suet. Caes. 60.dēstĭ-nātē, adv. (perh. only in Ammianus), resolutely, obstinately: certare, Amm. 18, 2.
          Comp., id. 20, 4; 7; 23, 1; 27, 3.