Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

dē-rīdĕo, si, sum, 2, v. a., to laugh at, laugh to scorn; to scoff at, deride (class.).

        1. (α) With acc.: omnes istos deridete atque contemnite, Cic. de Or. 3, 14, 54; so with contemnere, id. Verr. 2, 3, 92 fin.: te, Hor. S. 2, 3, 53: derisus a suis consiliariis, Cic. Verr. 2, 5, 39 fin.: aliquem, Plaut. Bac. 3, 4, 7; 5, 2, 8; id. Men. 4, 2, 65; id. Ps. 4, 5, 8 al.: aliquid, Hor. Ep. 2, 1, 263; id. A. P. 452; Juv. 2, 23: sabbata, Vulg. Thren. 1, 7 et saep.
          Prov.: albis dentibus aliquem deridere; v. albus.
        2. (β) Absol.: Ap. Age dic. Ep. At deridebitis, Plaut. Ep. 2, 2, 77: derides, in conversation, you mock me, are making game of me, id. Amph. 3, 3, 8; id. Bac. 4, 9, 87; Ter. Heaut. 5, 1, 42: derisum, id. Eun. 5, 2, 21: deridet, cum sibi ipsum jubet satis dare Habonium, he is mocking, Cic. Verr. 2, 1, 56, § 146: Patronus despiciat, derideat, Quint. 5, 13, 2; cf. id. 11, 1, 21: quibus derisus Philippus, Just. 9, 2, 10.
          P. a.: dērīsus, a, um, absurd, scorned; only sup.: senex derisissimus, Varr. Sat. Men. 11, 20.