Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

corruptēla (conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. [corrumpo], that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc.

  1. I. Prop. (freq. and class. in sing. and plur.): mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati, Cic. Leg. 2, 15, 38: collapsus est hic in corruptelam suam, Plaut. Truc. 3, 2, 3: quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses, Cic. Cat. 1, 6, 13: stupra dico et corruptelas et adulteria, id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16: via una corruptelae Bacchanalia erant, Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis (gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum (gen. obj.), id. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf. servi, id. Deiot. 11, 30.
  2. II. Meton. (abstr. pro concreto).
    1. A. A corrupter, seducer, misleader: nostrūm liberūm, Ter. Ad. 5, 3, 7: is apud scortum corrumptelast liberis, Plaut. As. 5, 2, 17.
    2. * B. A place of seduction, Front. Aquaed. 76.