Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

corpŏrātus, i, m., v. corporo fin.

corpŏro, āvi, ātum, 1, v. a. [corpus], to make or fashion into a body, to furnish with a body.

  1. I. Prop.: semen tempore ipso animatur corporaturque, Plin. 7, 15, 13, § 66; cf. id. 10, 53, 74, § 148.
    In part. perf.: corporatus Christus et veste carnis indutus, Lact. 4, 26; Tert. Pall. 2: undique mundus, * Cic. Univ. 2 B. and K.
  2. II. Transf.
    1. A. Of a picture: quae (pictura) prius quam coloribus corporatur, umbra tingitur, Non. p. 37, 13.
    2. B. To make a body or corpse, i. e. to kill: corporare est interficere et quasi corpus solum sine animā relinquere, Enn. and Att. ap. Non. p. 20, 21 sq. (Enn. Trag. Rel. v. 101; Att. Trag. Rel. v. 604 Rib.).
    3. C. P. a. as subst. (acc. to corpus, II.): ‡ corpŏrātus, i, m., a member of a corporation, Inscr. Grut. 45, 8; 496, 5 al.