Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

contŭmēlĭōsē, adv., v. contumeliosus fin.

contŭmēlĭōsus, a, um, adj. [contumelia], full of abuse, reproachful, insolent, abusive (in good prose): partim te superbum esse dicunt, quod nihil respondeas, partim contumeliosum, quod male respondeas, Cic. Fam. 1, 10: uti beneficio Antonii contumelioso, id. Att. 15, 12, 1: quam contumeliosus in edictis! id. Phil. 3, 6, 15: litterae in aliquem, id. Q. Fr. 1, 2, 3, § 9; id. Balb. 9, 24; Sall. J. 65, 2: contumeliosum id militibus, Tac. H. 2, 27: dicta, Sall. J. 20, 5; Liv. 24, 5, 5: edicta, Suet. Ner. 41: et minaci et contumaci epistulă, id. Claud. 35: exactor, Dig. 22, 1, 33 pr.
Comp.: παρεγχείρησις, Cic. Att. 15, 4, 3: injuria, Dig. 47, 10, 7, § 7.
Sup.: genus acclamationum, Suet. Dom. 23: verbum, Quint. 2, 12, 1; 12, 5, 6.
Adv.: contŭmēlĭōsē, abusively, insolently, etc.: dicere de absentibus, Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 1, 17: contumeliose et aspere dicere in adversarios, id. 6, 3, 28 al.
Comp., Ter. Phorm. 2, 3, 1; Liv. 32, 37, 4; Just. 5, 4, 13.
Sup., Cic. Vat. 12, 29; Vell. 1, 7, 1.