Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

2. consulto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [consulo].

  1. I. To reflect, consider maturely, to consult, take counsel, deliberate.
    1. A. In gen. (class.).
          1. (α) With acc.: quid illaec illic in consilio duae secreto consultant? Plaut. Bacch. 5, 2, 38: ad haec consultanda procurandaque, Liv. 1, 21, 1: ad eam rem consultandam, id. 1, 55, 6; 28, 26, 1; 5, 25, 8 al.: cum in senatu res major quaepiam consultata est, Gell. 1, 23, 5.
          2. (β) With a rel.-clause: anquirunt aut consultant, conducat id necne de quo deliberant, Cic. Off. 1, 3, 9; so with utrum, an, etc., id. Att. 16, 8, 2: quid in illis statuamus consultare, Sall. C. 52, 3: decemviri consultant quid opus facto sit, Liv. 3, 38, 4; 4, 31, 8; 6, 19, 4; 36, 8, 6 al.
          3. (γ) With de or super, in, etc.: deliberare et consultare de officio, Cic. Off. 3, 2, 7; de summā rerum, Liv. 10, 25, 11; Suet. Ner. 2 al.: de exitu fortunarum suarum consultabant, Caes. B. G. 7, 77: de bello, id. ib. 5, 53; id. B. C. 1, 71: de rebus dubiis, Sall. C. 51, 1; Liv. 22, 53, 4; 23, 25, 4; 36, 14, 6; 44, 35, 6: consultandum super re magnā et atroci, Tac. A. 2, 28 fin.: in medium, Sall. H. 4, 12 Dietsch; Tac. H. 2, 37: in commune, Plin. Ep. 6, 16, 15: propter ipsam rem, de quā sententiae rogantur, consultabitur, Quint. 3, 8, 18.
          4. (δ) Absol.: male corde consultare, to meditate evil in the heart, Plaut. Truc. 2, 1, 15: nimium consultas diu, id. Curc. 1, 3, 51: si ex re consultas tuā, for your own good, id. As. 3, 1, 35; Sall. H. 4, 12; Liv. 2, 4, 3; 2, 57, 2; 9, 3, 1; 24, 22, 10; Quint. 3, 8, 15; 3, 8, 37; Suet. Ner. 15 al.
      1. 2. Transf., of language used in counsel: pars deliberativa de tempore futuro consultat, quaerit etiam de praeterito, Quint. 3, 8, 6.
    2. B. Esp.: consultare alicui, to take care of one, have a care for (rare): delecti (sc. Patres) reipublicae consultabant, Sall. C. 6, 6; Aur. Vict. Caes. 15 fin.
      1. 2. Meton., to take a resolution, resolve: Phron. Abi, abi. Strab. Consultavi istuc mihi,. Plaut. Truc. 5, 50 Weise (loc. corrupt.; alii aliter).
  2. II. Consultare aliquem, to consult one, to go to for counsel, to ask counsel of, etc. (rare): quid me consultas, quid agas? Plaut. Mil. 4, 3, 4; cf.: senes ab domo ad consultandum arcessunt, Liv. 9, 9, 12: me (amantes), Tib. 1, 4, 78: aves, Plin. Pan. 76, 7: astrologos, Tert. Apol. 35. In this sense also in the form consultor, āri, 1, v. dep. a., Tert. adv. Herm. 18, acc. to Isa. 40, 14 (in Heb. the Niph. [??]).
    P. a. as subst.
    1. A. consultātum, i, n., a resolution, decision, = consultum (poet. and late Lat.) senatus consultata, Sil. 6, 455: Christi, Tert. Pudic. 18.
    2. B. consultantes, ium, m., they who seek advice; of a lawyer, etc., clients, Liv. Epit. 54; of an oracle, Plin. 32, 2, 8, § 17.