Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word confercire could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

con-fercĭo, no perf., fertum, 4, v. a. [farcio], to stuff or cram together, to press close together (in verb. finit. very rare; in part. perf. and P. a. class.).

        1. (α) Verb. finit.: ventus cum confercit, franguntur montes nimborum, Lucr. 6, 158: se (apes), Varr. R. R. 3, 16, 35: myrrham in follis, Plin. 12, 15, 35, § 68.
        2. (β) Part. perf.: viā sibi inter confertas naves factā, Liv. 37, 11, 13: quo magis astu Confertos ita acervatim mors accumulabat, Lucr. 6, 1263; cf.: agrestem in arta tecta, Liv. 3, 6, 3.
          Hence, confer-tus, a, um, P. a.; lit., pressed together; hence,
  1. A. Pressed close, crowded, thick, dense (opp. rarus): caeruleum spumat sale confertā rate pulsum, Enn. ap. Prisc. 5, p. 659 P. (Ann. v. 379 Vahl.): tune inane quicquam putes esse, cum ita completa et conferta sint omnia, ut, etc., Cic. Ac. 2, 40, 125: plures simul conferti, Liv. 29, 34, 12: in confertā multitudine, * Suet. Tib. 2: agmen, Verg. G. 3, 369 (conjunctum, Serv.): moles, Tac. A. 4, 62.
    Esp.,
    1. 2. In milit. lang., of the close, compact order of battle: ut numquam conferti, sed rari magnisque intervallis proeliarentur, Caes. B. G. 5, 16: acies, Auct. B. Afr. 13; Liv. 10, 29, 6; 42, 59, 5; Tac. A. 6, 35; 14, 36; Verg. A. 2, 347.
      Comp., Liv. 9, 27, 9.
      Sup., Caes. B. G. 1, 24; 2, 23: hostes, Sall. C. 60, 7: turba, Liv. 2, 12, 6; Sall. J. 98, 1: turmatim et quam maxume confertis equis Mauros invadunt, id. ib. 101, 4: conferto gradu inrupere, Tac. A. 12, 35.
  2. B. With abl., stuffed, filled full, full: ingenti turbā conferta deorum templa, Liv. 45, 2, 7.
    Trop.: otiosa vita, plena et conferta voluptatibus, Cic. Sest. 10, 23; so id. Tusc. 3, 19, 44; id. Fin. 2, 20, 64: cibo, id. Cat. 2, 5, 10; * Quint. 5, 14, 27: legio conferta maniplis, Sil. 7, 390.
    * Adv.: confertē, in acc. with A. 2. (for the more usual confertim, q. v.), in a compact body; only comp.: confertius resistentes, Amm. 24, 7, 7.