Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cōmis, e, adj. [etym. dub.; cf. concinnus], courteous, affable, kind, obliging, friendly, loving (class. in prose and poetry; on account of similarity of meaning, in MSS. very freq. interchanged with communis; hence the readings vary in the best edd.; cf. Liv. 25, 12, 9 Drak.; Suet. 2, p. 241 Wolf; Cic. Fin. 2, 25, 80 Madv.).

  1. A. Of persons: comes, benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur qui erranti comiter monstrant viam (Enn.; cf. under adv.), Cic. Balb. 16, 36: illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse, etc., id. Fin. 2, 25, 80: ego illo usa sum benigno et lepido et comi, Ter. Hec. 5, 3, 39 (cf. id. Heaut. 5, 1, 39 Bentl. N. cr.): comis et humanus, Cic. Fin. 2, 25, 80; cf. Quint. 6, 2, 18; Hor. S. 2, 8, 76: quis Laelio comior? quis jucundior? Cic. Mur. 31, 66: dum illis comis est, Plaut. Trin. 2, 1, 23; so, bonis (opp. adversus malos injucundus), Tac. Agr. 22 fin.: comis erga aliquem, Cic. Sen. 17, 59 (al. communis, but comp. id. Fin. l. l. Madv.): comis in amicitiis tuendis, id. Fin. 2, 25, 80 fin.: in uxorem, Hor. Ep. 2, 2, 133: senex comissimus, App. M. 11, p. 268.
  2. B. Of subjects not personal: comi animo, Ter. Heaut. 5, 1, 39: ingenium, Tac. A. 6, 41 fin.: hospitio, Liv. 9, 36, 8, cf.: vinclum inter hospites comitas, Tac. G. 21 fin. Halm: sermone et congressu, id. A. 15, 48: viā (i. e. more), id. ib. 4, 7: oculis alliciendus amor, Ov. A. A. 3, 510.
    Adv.: cōmĭter, courteously, affably, etc. (very freq.): homo, qui erranti comiter monstrat viam, etc., Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51; id. ap. Varr. L. L. 7, § 89 Müll.: facere aliquid, Plaut. Poen. 3, 6, 10; id. Rud. 1, 5, 28: appellare unumquemque, Cic. Phil. 13, 2, 4: munera missa legatis, Liv. 9, 43, 26; cf. id. 42, 24, 10; 45, 20, 8: accipere, id. 23, 33, 7; Ov. F. 2, 788; Tac. A. 12, 51: invitare regios juvenes, Liv. 1, 57, 10: celebrare regis convivium, id. 1, 22, 5 (al. leg. comi fronte): administrare provinciam, Tac. H. 1, 13 et saep.; majestatem populi Romani comiter conservato, i. e. willingly, in an obliging, kind manner, a (mildly expressed) formula in treaties of peace, Cic. Balb. 16, 36, cf. Dig. 49, 15, 7; for which, in Liv. 38, 11, 2. imperium majestatemque populi Romani gens Aetolorum conservato sine dolo malo.
    Sup., Plaut. Mil. 3, 3, 66 dub. (Ritschl, comptissume).
    Comp. apparently not in use.