Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

a-strŭo (ads-, Merk., Halm, Dinter), struxi, structum, 3, v. a., to build near or in addition to a thing, to add (mostly in prose and post-Aug.; never in Cic.).

  1. I. Lit.: cum veteri adstruitur recens aedificium, Col. 1, 5 fin.: utrique (villae) quae desunt, Plin. Ep. 9, 7 fin.: sicut ante secunda fortuna tot victorias adstruxerat; ita nunc adversa destruens quae cumulaverat, Just. 23, 3: medicamentum adstruere, Scrib. Comp. 227.
  2. II. In gen.
    1. A. To add to: adstrue formae, Ov. A. A. 2, 119: victus ab eo Pharnaces vix quicquam gloriae ejus adstruxit, Vell. 2, 55: aliquid magnificentiae, Plin. 9, 35, 58, § 119; so, dignitati, Plin. Ep. 3, 2, 5: famae, id. ib. 4, 17, 7: felicitati, id. Pan. 74, 2: alicui laudem, id. ib. 46, 8: alicui nobilitatem ac decus, Tac. H. 1, 78: consulari ac triumphalibus ornamentis praedito quid aliud adstruere fortuna poterat? id. Agr. 44: adstruit auditispavor, Sil. 4, 8: ut quae Neroni falsus adstruit scriptor, ascribes, imputes, Mart. 3, 20: ut Livium quoque priorum aetati adstruas, i.e. annumeres, Vell. 1, 17.
    2. B. To furnish with something (syn. instruo): contignationem laterculo adstruxerunt, covered, fastened, Caes. B. C. 2, 9.
      Trop.: aliquem falsis criminibus, i.e. to charge, Curt. 10, 1.
      Note: The signif. affirmare, which Agroet. p. 2268 P., and Beda, p. 2334 P. give, is found in no Lat. author; for in Plin. 12, 18, 41, § 83, instead of adstruxerunt, it is better to read adseverant; v. Sillig ad h. l.; so also Jan.