Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

abstractus, a, um, P. a. of

abs-trăho, xi, ctum, 3, v. a. (abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 650), to draw away from a place or person, to drag or pull away.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: ut me a Glycerio miserum abstrahat, Ter. And. 1, 5, 8; so, liberos ab aliquo, Caes. B. G. 3, 2, 5: aliquem de matris complexu avellere atque abstrahere, Cic. Font. 21 (17): aliquem e gremio e sinuque patriae, id. Cael. 24, 59; for which, aliquem gremio, Ov. M. 13, 658: aliquem raptim ex oculis hominum, Liv. 39, 49, 12: naves e portu, id. 37, 27, 6 (al. a portu): aliquem a conspectu omnium in altum, Cic. de Or. 3, 36, 145 (corresp. with, a terra abripuit).
      Absol.: bona civium Romanorum diripiunt … in servitutem abstrahunt, Caes. B. G. 7, 42, 3: navem remulco abstraxit, id. B. C. 2, 23.
    2. B. Esp., to withdraw, alienate from a party: copias a Lepido, Cic. Fam. 10, 18, 3: Germanicum suetis legionibus, Tac. A. 2, 5.
  2. II. Trop., to draw away, withdraw, divert: animus se a corpore abstrahet, Cic. Rep. 6, 26: a rebus gerendis senectus abstrahit (for which in the preced., avocare), id. de Sen. 6: me a nullius commodo, id. Arch. 6, 12: aliquem a malis, non a bonis, id. Tusc. 1, 34 fin. al.: magnitudine pecuniae a bono honestoque in pravum abstractus est, Sall. J. 29, 2: omnia in duas partes abstracta sunt, respublica, quae media fuerat, dilacerata, id. ib. 41, 5.
    Hence, abstractus, a, um, P. a.; in the later philosophers and grammarians, abstract (opp. concrete): quantitas, Isid. Or. 2, 24, 14.