Lewis & Short

1. caesĭus, a, um, adj. [cf. caeruleus], bluish gray; very rare, and only of the eyes, cat-eyed: virgo caesia, Ter Heaut. 5, 5, 18; v. Don. in h. l. and Gell. 2, 26, 19: isto modo dicere licebit caesios oculos Minervae, caeruleos esse Neptuni, Cic. N. D. 1, 30, 83 (cf. in Gr. γλαυκῶπις Ἀθήνη): caesia, Παλλάδιον, has she gray eyes? she is the impersonation of Pallas, * Lucr. 4, 1161: caesius, Ter Hec. 3, 4, 26 (glaucis oculis, quasi felis oculos habens et glaucos, Don.): hunc, judices, dico, rubrum, brevem, incurvum, canum, subcrispum, caesium, Auct. Her. 4, 49, 63: leo, Cat. 45, 7: sub septentrionibus nutriuntur gentes immanibus corporibus oculis caesiis, Vitr. 6, 1.
Sup. caesissimus, acc. to Varr. L. L. 8, § 76 Müll.
Comp. not in use.