Lewis & Short

vīsĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [viso].

  1. I. To see (ante- and post-class.): quia te non visitavi, Plaut. Pers. 1, 1, 20: aliquem, id. Curc. 2, 3, 64; id. Ep. 4, 1, 12; 4, 1, 24: ignotā facie, quae non visitata sit, id. Trin. 3, 3, 37 Ritschl N. cr.: immanis forma visitata, App. M. 4, p. 151, 8: signa, visible, Vitr. 9, 4; Flor. 9 init.
  2. II. To go to see, to visit any one (rare but class.): cum visitasset hominem Carneades, Cic. Fin. 5, 31, 94: aliquem, Suet. Claud. 35; id. Tib. 11; id. Ner. 34; Hier. Ep. 7, 1.
  3. III. To punish (eccl. Lat.), Vulg. Psa. 88, 33; id. Jer. 14, 10; id. Lev. 18, 25.
    Also neutr.: super his, Vulg. Jer. 9, 9.
  4. IV. To send, judicially, super vos malitiam, Vulg. Jer. 23, 2.