Lewis & Short

vīcēni (collat. form vīgēni, Col. 4, 30, 2), ae, a, num. distrib. adj. [viginti], twenty each, twenty distributively.

  1. I. Lit.: si duae res quae conferuntur, vicenas habent partes, Varr. L. L. 10, § 5 Müll.: annos nonnulli vicenos in disciplinā permanent, Caes. B. G. 6, 14: militibus denarios quinos vicenos diviserunt, Liv. 41, 7, 3; Col. 3, 3, 7; Plin. 7, 49, 50, § 163; 8, 51, 77, § 205.
    Gen. vicenūm, Plin. 6, 23, 26, § 98: vicenūm quinūm, Front. Aquaed. 29; 47; Col. 12, 18, 7.
  2. II. Transf., in gen., twenty: diebus vicenis interpositis, an interval of twenty days, Plin. 25, 8, 49, § 88; Mart. 4, 26, 3.