Lewis & Short

văgābundus, a, um, adj. [vagor], strolling about, vagabond (ante- and postclass.), Fenest. ap. Fulg. 3, 9: per annos ferme novem, quibus eos vagabundus audivi, Aug. Conf. 5, 6; 13, 5: flamma, Sol. 5, 24; Dracont. Hexaëm. 1, 257.