Lewis & Short

ulcĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [ulcus], to make sore, cause to ulcerate (rare but class.).

  1. I. Lit.: nondum ulcerato Philocteta serpentis morsu, Cic. Fat. 16, 36: mantica cui lumbos onere ulceret, Hor. S. 1, 6, 106.
  2. * II. Trop.: non ancilla tuum jecur ulceret ulla, i. e. wound with love, Hor. Ep. 1, 18, 72.