Lewis & Short

turgesco, ĕre, v. inch. n. [turgeo], to begin to swell, to swell up, swell.

  1. I. Lit.: ne aqua in eorum corpore turgescat, Varr. R. R. 8, 9, 13: hoc (umore) aetas illa (puerilis) turgescit, Quint. 11, 3, 28: prima Ceres docuit turgescere semen in agris, Ov. Am. 3, 10, 11: brassica valido caule, Col. poët. 10, 325: virgulta, Plin. 8, 50, 76, § 200: hic satur irriguo mavult turgescere somno, i. e. to grow fat or stout, Pers. 5, 56: bullatis nugis Pagina turgescit, i. e. is full, id. 5, 18.
  2. II. Trop.
    1. A. To swell with passion: sapientis animus numquam turgescit, numquam tumet, Cic. Tusc. 3, 9, 19: cor turgescit tristibus iris, id. poët. id. ib. 3, 9, 18: turgescit vitrea bilis, Pers. 3, 8.
    2. B. Of speech, to be inflated, turgid: genus dicendi, quod immodico tumore turgescit, Quint. 12, 10, 73.