Lewis & Short

1. trĭgōnus, a, um, adj., = τρίγωνος, three-cornered, triangular, trigonal.

  1. I. Adj.: signa, Manil. 2, 276: ductus, id. 2, 342.
    More freq.,
  2. II. Substt.
    1. A. trĭgō-num, i, n., = τρίγωνον, a triangle, trigon, Varr. L. L. 7, 4, 95; Gell. 2, 21, 10; Col. 5, 10, 13; id. Arb. 22, 2; Vitr. 10, 11 fin.
      Scanned trĭgŏna, Aus. Idyll. 11, 50; Ecl. Rat. Puerper. 39.
    2. B. trĭgōnus, i, m.; med. t. t., a soothing pill, Cael. Aur. Tard. 2, 7, 104.